Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Emerytur Pracowniczych opublikował 30 czerwca raport, w którym zbadano, w jakim zakresie i za pomocą jakich narzędzi europejscy ubezpieczyciele i reasekuratorzy identyfikują, mierzą i zarządzają ryzykiem związanym z różnorodnością biologiczną. Pomimo wyzwań w ocenie tego zagrożenia, będących efektem jego złożoności i powiązań z innymi czynnikami ryzyka środowiskowego, EIOPA zauważyła, że badane firmy stosują obiecujące praktyki rynkowe w tym zakresie. Jednocześnie instytucja zidentyfikowała obszary, w których dalsze zaangażowanie będzie niezbędne do wzmocnienia zdolności branży do reagowania na ryzyko związane z różnorodnością biologiczną w przyszłości.
Utrata bioróżnorodności – rozumiana jako redukcja różnorodności wszystkich żywych i nieożywionych elementów tworzących świat przyrody – jest wielowymiarowym ryzykiem o znaczących implikacjach makroekonomicznych, które mogą podważyć stabilność systemu finansowego. Ryzyka związane z bioróżnorodnością są ściśle powiązane z zagrożeniami związanymi z klimatem, a oba mogą się wzajemnie wzmacniać, szczególnie w przypadku katastrof naturalnych. To ścisłe powiązanie komplikuje zarówno identyfikację ryzyk dla bioróżnorodności, jak i ocenę ich wpływu na działalność gospodarczą.
Gigantyczny wpływ na gospodarkę
Różnorodność biologiczna jest nierozerwalnie związana ze stanem natury. Istnieje szeroki konsensus, że zapewnia ona ciągły przepływ korzyści dla ludzi — w tym materiałów, takich jak żywność i woda, procesów, takich jak zapylanie lub regulacja klimatu, lub korzyści rekreacyjnych czerpanych z zielonych przestrzeni lub krajobrazów. Różnorodność biologiczna zapewnia ciągłe świadczenie tych tzw. usług ekosystemowych.
Szacuje się, że ponad połowa światowego PKB zależy od wspomnianych usług, a sektory takie jak rolnictwo, budownictwo i opieka zdrowotna są szczególnie narażone na ryzyko z tym związane. Wcześniejsze badania EIOPA wykazały, że około 30% bezpośrednich ekspozycji na obligacje korporacyjne i akcje ubezpieczycieli opiera się na co najmniej jednej usłudze ekosystemowej. Jednak bezpośrednie i pośrednie ryzyko fizyczne, przejściowe i prawne związane z utratą różnorodności biologicznej wykracza poza to. Bez bioróżnorodności kluczowe usługi, które stanowią podstawę gospodarek i społeczeństw, mogą być zagrożone.
Wstępne zaangażowanie w różnorodność biologiczną
W tym kontekście EIOPA postanowiła zbadać, w jaki sposób europejscy ubezpieczyciele i reasekuratorzy reagują na ryzyko związane z różnorodnością biologiczną. Urząd zaobserwował obiecujące praktyki na rynku, które ujawniają rosnącą świadomość branży na temat potencjalnych skutków utraty różnorodności biologicznej – dla gospodarki jako całości, jak również dla niektórych linii biznesowych i konkretnych działań gospodarczych.
Około jedno na pięć przedsiębiorstw wspomina o różnorodności biologicznej w swojej Ocenie Ryzyka i Wypłacalności (ORSA), chociaż aktualne oceny pozostają w dużej mierze jakościowe. Przedsiębiorstwa uznają utratę bioróżnorodności za znaczące ryzyko, ale stają przed wyzwaniami w zakresie ilościowego określenia jego wpływu finansowego. Ubezpieczyciele są nadal na wczesnym etapie identyfikowania, mierzenia i zarządzania utratą różnorodności biologicznej i rozważają ją przede wszystkim z punktu widzenia reputacji.
Brak globalnych wskaźników, regionalna specyfika różnorodności biologicznej i trudności w odróżnieniu zagrożeń dla niej od zagrożeń związanych ze zmianą klimatu utrudniają dziś przeprowadzanie skutecznych ocen ryzyka.
Potrzeba więcej współpracy
EIOPA jest zdania, że obecne ograniczenia w kwantyfikacji i modelowaniu ryzyka różnorodności biologicznej nie powinny stać na przeszkodzie postępowi. Aby je przezwyciężyć, EIOPA będzie dalej współpracować z interesariuszami. Chce w tym celu:
- określić obszary działań, którym należy nadać priorytet, obejmujące kwestie dostępności danych, opracowywanie modeli i scenariuszy oraz środków opartych na ryzyku w celu zarządzania ryzykiem dla różnorodności biologicznej,
- lepiej zrozumieć wzajemne oddziaływanie ryzyka związanego z różnorodnością biologiczną i zmianami klimatu, w tym potencjalne korzyści wynikające ze środków adaptacyjnych (opartych na naturze) w celu rozwiązania luk w ubezpieczeniach od klęsk żywiołowych,
- budować potencjał poprzez zorganizowany dialog pomiędzy nadzorem a przedstawicielami branży.
(AM, źródło: EIOPA)
