W Polsce istnieje szereg profesji, na które prawo nakłada obowiązek zawarcia obowiązkowego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej. ANG wyjaśnia, z czego wynika ten przymus, jakie są minimalne sumy gwarancyjne przy obowiązkowym OC oraz jakie konsekwencje grożą za jego brak.
– Adwokat, radca prawny, architekt, księgowy, doradcza podatkowy, agent ubezpieczeniowy, rzeczoznawca, zarządca nieruchomości, lekarz, fizjoterapeuta, pielęgniarz – to tylko przykładowe zawody, które osoby je wykonujące, mimo swojej wiedzy, kwalifikacji czy doświadczenia zawodowego także mogą popełnić błąd. W wyniku ich błędu osoba trzecia może ponieść stratę finansową, doznać uszczerbku na zdrowiu lub stracić życie. Stąd też wskazane przez ustawodawcę zawody, a lista jest znacznie dłuższa niż te przywołane, mają obowiązek posiadania OC zawodowego – wyjaśnia Karolina Trzeciakiewicz, ekspert Grupy ANG. – Obowiązek wykupienia OC zawodowego regulują rozporządzenia Ministra Finansów i dotyczy on tych profesji, których błędy w znaczący sposób mogą wyrządzić szkody osobom trzecim – dodaje.
Rozporządzenie Ministra Finansów regulują wspomniany już obowiązek wykupienia polisy OC z tytułu wykonywania określonego zawodu. Niemniej inne rozporządzenie reguluje obowiązki wobec osób wykonujących poszczególne zawody. Oto przykłady:
- Adwokat: Rozporządzenie MF z dnia 11 grudnia 2003 r. (Dz. U. 2003 r. nr 217, poz. 2134);
- Architekt, Inżynier budownictwa, inspektor nadzoru budowlanego: Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2003 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej architektów oraz inżynierów budownictwa (Dz.U. z 2003 r., Nr 220, poz. 2174);
- Lekarz, pielęgniarz, fizjoterapeuta: Rozporządzenie MF z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotu wykonującego działalność leczniczą (Dz.U. 2019 poz. 866);
- Agencja ochrony: Rozporządzenie MF z dnia 9 grudnia 2013 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia (Dz.U. 2013 poz. 1550).
– Różnice dotyczące obowiązkowej polisy z tytułu odpowiedzialności cywilnej nie kończą się na tym, że znajdują się one w różnych rozporządzeniach Ministerstwa Finansów, ale także polegają na tym, że poszczególnym zawodom zostały przypisane różne minimalne sumy gwarancyjne. Sumy określają górną granicę odpowiedzialności ubezpieczyciela. I tak na przykład minimalna suma gwarancyjna adwokata to 50 tys. euro na jedno zdarzenie. W przypadku księgowego mowa o 10 tys. euro, a rzeczoznawcy majątkowego czy pośrednika w obrocie nieruchomościami to 25 tys. euro. Niemniej mamy także takie zawody, w których nie została wskazana konkretna kwota, lecz procent. Ma to miejsce w przypadku biura prowadzącego usługi płatnicze, gdzie rozporządzenie MF określa, że minimalna suma gwarancyjna wynosi 0,6% całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonywanych przez biuro usług płatniczych w okresie ostatnich 12 miesięcy, nie mniej niż 1200 euro w przypadku umowy zawieranej na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy – wskazuje Karolina Trzeciakiewicz.
Analogicznie do minimalnych sum gwarancyjnych, konsekwencje wynikające z braku obowiązkowej zawodowej polisy OC różnią się w zależności od profesji.
– Zakres kar, które wynikają z braku obowiązkowego OC zawodowego, nie jest jednolity. Księgowy za brak obowiązkowej polisy może zostać ukarany grzywną lub pozbawiony wolności. Kara nałożona na rzeczoznawcę majątkowego czy pośrednika w obrocie nieruchomości może wynieść od dwukrotności do pięciokrotności przeciętnego wynagrodzenia, które jest wyliczane na podstawie danych GUS. W przypadku brokera ubezpieczeniowego, multiagenta kara wynosi 1000 euro – wylicza Karolina Trzeciakiewicz.
(AM, źródło: ANG)
