3 lutego Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych opublikował oświadczenie nadzorcze „w celu wzmocnienia nadzoru i monitorowania działalności zakładów ubezpieczeń i pośredników w przypadku stosowania ustaleń dotyczących zarządzania w państwach trzecich”.
Oświadczenie jest skierowane do właściwych organów nadzoru krajowego. Opiera się ono na art. 29 ust. 2 „Wspólna kultura nadzoru” rozporządzenia ustanawiającego EIOPA. Artykuł ten umożliwia urzędowi opracowanie nowych praktycznych instrumentów i narzędzi konwergencji, takich jak oświadczenia nadzorcze, w celu promowania wspólnych podejść i praktyk nadzorczych.
EIOPA wyjaśnia, że zakłady lub pośrednicy z siedzibą w Unii Europejskiej nie mogą wykorzystywać oddziałów z państw trzecich do nieproporcjonalnego wykonywania podstawowych funkcji lub działalności, korzystając z niższych wymogów regulacyjnych w państwach trzecich (czyli państwach spoza Wspólnoty). Takie modele biznesowe mogą prowadzić do słabego zarządzania ryzykiem, nieskutecznego podejmowania decyzji oraz stwarzać ryzyko operacyjne, utraty reputacji i finansowe – również dla ubezpieczających.
W związku z tym EIOPA postanowiła sprecyzować swoje oczekiwania nadzorcze. W szczególności urząd i właściwe organy krajowe oczekują, że:
- zakłady i pośrednicy korzystający z oddziałów w państwach trzecich zachowują odpowiedni poziom substancji korporacyjnej w Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG), proporcjonalny do charakteru, skali i złożoności ich działalności na terenie UE;
- oddziały z państw trzecich służą przede wszystkim rynkom, na których zostały utworzone, oraz że należy unikać oddziałów z państw trzecich, których jedynym celem jest wspieranie przedsiębiorstw i pośredników z siedzibą w UE, oraz unikanie narzędzi nadzorczych z UE;
- przedsiębiorstwa i pośrednicy nie powinni być nieproporcjonalnie zależni od modelu biznesowego wykorzystującego obszar państw trzecich do prowadzenia działalności w EOG;
- przedsiębiorstwa powinny odpowiednio nadzorować funkcje regulowane i przyjąć pełną odpowiedzialność za skuteczne podejmowanie decyzji i zarządzanie ryzykiem;
- funkcje i działalność regulowana nie powinny być prowadzone w sposób utrudniający organom nadzoru monitorowanie zgodności;
- przedsiębiorstwa i pośrednicy rozważający lub stosujący rozwiązania z państw trzecich powinni wykazać organom nadzoru, że struktura ich działalności może zabezpieczyć zdolność organu nadzoru do sprawowania właściwego nadzoru.
(AM, źródło: SPBUiR)
