Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że wypłacenie zadośćuczynienia byłemu pracownikowi wynikające z odpowiedzialności pracodawcy opartej na zasadzie ryzyka stanowi koszt uzyskania przychodu – informuje „Dziennik Gazeta Prawna”.
Sprawa, w której rozstrzygał NSA, dotyczyła 310 tys. zł zadośćuczynienia, jakie firma zapłaciła na mocy ugody sądowej byłemu pracownikowi za wypadek przy pracy, wynikający zarówno z braku nadzoru nad personelem, jak i rażącego niedbalstwa poszkodowanego. Spółka uznała, że ten wydatek spełnia wszystkie przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT (pozostaje w związku z prowadzoną działalnością i ma na celu zabezpieczenie źródła przychodów dzięki uniknięciu dalszych kosztów związanych z zasądzeniem renty na rzecz poszkodowanego) i jako taki może zostać odliczony od przychodu.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej ocenił jednak wydatek jako następstwo zaniechania spółki jako pracodawcy. Stąd też nie ma on na celu uzyskania przychodu, lecz zaspokojenie zobowiązań wynikających z zawartej ugody sądowej. WSA w Białymstoku (sygn. akt I SA/Bk 111/22) uchylił jednak tę interpretację, stwierdzając, że profil działalności przedsiębiorstwa nierozerwalnie wiąże się z ryzykiem wypadków przy pracy. Dlatego też ponosi ono odpowiedzialność na zasadzie ryzyka zgodnie z art. 435 § 1 kodeksu cywilnego (w zw. z art. 300 kodeksu pracy). Wina poszkodowanego nie uchyliła tej odpowiedzialności. Sędzia Krzysztof Kandut argumentował, że odpowiedzialność pracodawcy mieści się w reżimie odpowiedzialności na zasadzie ryzyka, czyli zatrudniający pracowników ponosi ryzyko związane z tym, co robią (wyrok NSA z 18 marca 2025 r., sygn. akt II FSK 806/22).
„Dziennik Gazeta Prawna” z 24 marca, Izabela Tomaszewska-Gałuszka „Zadośćuczynienie dla poszkodowanego może być kosztem firmy”
(AM, źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”)
