Prawie 100 osób uczestniczyło w skierowanej do prawników zakładów ubezpieczeń konferencji pt. „Zastosowanie Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (ICF) do opisu krzywdy na podstawie aktualnego orzecznictwa sądowego”, zorganizowanej 16 grudnia przez Polską Izbę Ubezpieczeń (PIU).
Celem wydarzenia było zapoznanie uczestników z założeniami ICF, przedstawienie możliwości jej zastosowania przez zakłady ubezpieczeń i sądy na potrzeby likwidacji szkód i wypłaty zadośćuczynień z tytułu szkód na osobie oraz opracowanie argumentacji dla sądów do stosowania tej klasyfikacji.
Konferencję otworzył Andrzej Maciążek, wiceprezes zarządu PIU. Podkreślił, że już w 2013 r. odnotowano rosnącą nieprzewidywalność zasądzeń w szkodach osobowych niemajątkowych. Był to powód, dla którego Izba rozpoczęła prace nad zbadaniem zasadności implementacji ICF opracowanej przez WHO do oceny poszkodowanego w szkodach osobowych.
Konferencja została podzielona na dwie części: medyczną i prawną. W pierwszej części głos zabrali: prof. Anna Wilmowska-Pietruszyńska, prezes Rady ds. ICF przy Ministerstwie Zdrowia oraz prezes Polskiego Towarzystwa Orzecznictwa Lekarskiego, Karol Pawlak, członek Rady ds. ICF przy Ministerstwie Zdrowia, oraz dr med. Maciej Idzior, specjalista ortopedii i traumatologii narządu ruchu Rehasport Clinic, ICR Sp. z o. o., Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny im. W. Degi w Poznaniu.
Prelegenci przedstawili zastosowanie ICF, jej praktyczne aspekty oraz możliwość wdrożenia do orzecznictwa lekarskiego. Wskazali, jak ważna jest ocena poszkodowanego przy użyciu jednolitego standardu, a takowy zapewnia ICF. Podczas drugiej części spotkania, prawnej, głos zabrali: dr hab. Jakub Pokrzywniak, radca prawny, partner w kancelarii WKB Wierciński, Kwieciński, Baehr Sp. k., oraz Piotr Jakubiec, sędzia Sądu Okręgowego w Lublinie.
Dr Jakub Pokrzywniak podniósł kwestię możliwości zastosowania ICF na potrzeby likwidacji szkód na osobie w świetle aktualnego orzecznictwa sądowego. Według opinii mecenasa jednym z najbardziej problematycznych zagadnień jest brak jednolitego orzecznictwa. Uznał, że naprzeciw temu zjawisku może wyjść zastosowanie ICF. Zdaniem prelegenta zasadnym jest, aby ICF była używana do opisu krzywdy poszkodowanego w ustalaniu wysokości zadośćuczynień zarówno przez zakłady ubezpieczeń na etapie postępowania likwidacyjnego, jak i przez sądy na etapie postępowania dowodowego. W tym celu niezbędne są działania edukacyjne i popularyzacja ICF skierowane do środowiska biegłych sądowych i sędziowskiego. Należy wówczas zaprezentować powyższe rozwiązanie jako transparentne, proste w zastosowaniu i pomagające w opisie krzywdy.
Stanowisko mecenasa poparł sędzia Piotr Jakubiec. Wskazał na znaczenie problemu, jakim jest deficyt orzeczeń oraz opracowań naukowych dających podstawę do ujednolicenia stanowiska sądów w podobnych stanach faktycznych. Podniósł także wątek postępowania uproszczonego, podczas którego sędziowie mogą samodzielnie dokonać oceny bez pomocy opinii wydanej przez eksperta. Zdaniem sędziego, ICF powinna zostać upowszechniona. Stąd potrzeba dostarczenia sądowi materiału dowodowego, którego sentencja dotycząca opisu poszkodowanego, zostanie opracowana z wykorzystaniem założeń ICF. Pozwoli to na stopniowe ujednolicanie orzecznictwa. Jednoznacznie uznano, że wykorzystanie ICF przyczyni się do zwiększenia przewidywalności zasądzeń. Stwierdzono także potrzebę wprowadzenia rozwiązań niosących szybką pomoc poszkodowanym i ułatwiających pracę sądom, ubezpieczycielom, orzecznikom i biegłym sądowym. Rozwiązaniem tym miałoby być zaimplementowanie ICF do likwidacji szkód.
(AM, źródło: PIU)
