Należy rozważyć opcję obniżenia kosztów w ramach indywidualnych produktów emerytalnych oferowanych przez polskie instytucje finansowe do poziomu przyjętego w ramach ustawy o PPK – napisało Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej w przeglądzie funkcjonowania ustawy o systemie emerytalnym.
„Do zainicjowania tego procesu skłaniają istniejące rozwiązania w zakresie kosztów obowiązujących w pracowniczych planach kapitałowych, jak również rozporządzenie w sprawie ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego (OIPE) zawierające regulacje dotyczące ograniczenia kosztów. Ponadto bardzo dobra kondycja sektora towarzystw funduszy inwestycyjnych oraz zakładów ubezpieczeń na życie (na koniec 2021 r. wskaźnik ROE dla sektora TFI i zakładów ubezpieczeń działu I wyniósł odpowiednio 35,3% oraz 14,7%) świadczą o tym, że istnieje przestrzeń do obniżenia kosztów ponoszonych przez uczestników dobrowolnych form oszczędzania na emeryturę” – podał stooq.pl za PAP.
„Konieczne jest spójne i konsekwentne podejście w tym zakresie w odniesieniu do wszystkich produktów oferowanych w ramach III filara emerytalnego. Dlatego wydaje się, że optymalnym poziomem opłat ponoszonych przez oszczędzających mógłby być ten sam, który wynika z rozwiązań przyjętych w ramach ustawy o PPK. Taki kierunek zmian w polskim systemie emerytalnym mógłby okazać się niezwykle ważny w kontekście promowania indywidualnego oszczędzania na cele emerytalne oraz poprawy jego przejrzystości” – napisano w opinii.
Średnia opłata za zarządzanie funduszami przez instytucje finansowe oferujące PPK wyniosła w sierpniu 0,34 proc. – wynika z danych z portalu PPK.
Zgodnie z ustawą o PPK, TFI, PTE lub zakład ubezpieczeń może pobierać wynagrodzenie za zarządzanie funduszami zdefiniowanej daty w wysokości nie większej niż 0,5 proc. wartości aktywów netto w skali roku. Wynagrodzenie za wynik nie może być wyższe niż 0,1 proc.
Jak podano w opracowaniu MRiPS, sytuacja oszczędzających na cele emerytalne kształtuje się niekorzystnie ze względu na rozbudowany i mało przejrzysty system opłat, zwłaszcza gdy są one pobierane zarówno przez zakłady ubezpieczeń, jak i TFI.
W UFK, w ramach których prowadzone są IKE lub IKZE, środki klientów są najczęściej inwestowane w tytuły uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, a jak zauważa MRiPS często wiąże się to z dwukrotnym pobieraniem opłaty za zarządzanie: przez TFI i zakład ubezpieczeń.
„Dodatkowo brak szczegółowych uregulowań w zakresie wysokości kosztów możliwych do pobierania z aktywów UFK lub ze składki sprawia, że produkty emerytalne zarządzane przez zakłady ubezpieczeń są często rozwiązaniem bardzo kosztownym dla klienta” – napisano.
Więcej:
https://stooq.pl/n/?f=1508477&c=1&p=4+22
(AM, źródło: stooq.pl, PAP)
