W ubiegłym roku Unum Życie TUiR zanotowało wzrost sprzedaży na dwucyfrowym poziomie. Pomimo tego, że przychody z lokat były wyraźnie wyższe od uzyskanych w 2018 r., zysk netto towarzystwa uległ znaczącej obniżce.
W 2019 r. Unum Życie zebrało 294,21 mln zł składek brutto – o 12% więcej niż rok wcześniej (262,04 mln zł). Z kolei zysk netto spadł o 42%, do poziomu 12,86 mln zł (22,3 mln zł w 2018 r.), mimo że przychody z lokat wynoszące 32,59 mln zł były o 7% wyższe niż w roku poprzednim, kiedy to wyniosły 30,35 mln zł. ,W ubiegłym roku towarzystwo wypłaciło 104,78 mln zł odszkodowań i świadczeń wobec 93,15 mln zł przed rokiem (+12% r/r).
– Za nami bardzo dobry rok, pierwszy pod nową marką. To był rok wielu inwestycji w usprawnienia i automatyzację procesów, a także intensywny czas rozwoju naszej oferty. Nasi klienci zarówno indywidualni, jak i grupowi już odczuli nową, przyspieszoną i zdigitalizowaną jakość obsługi oraz docenili wyróżniający się na rynku produkt, który chroni ich na wypadek choroby nowotworowej. Dzięki tym działaniom, a także zaangażowaniu pracowników i współpracowników mogliśmy dotrzeć do szerszego grona klientów, które wzrosło w stosunku do 2018 roku o 14%. Dziś koncentrujemy się na zachowaniu najwyższych standardów obsługi naszych klientów w zmienionej zdalnej organizacji pracy. Jesteśmy blisko ubezpieczonych rodzin, wypłacając należne świadczenia i okazując im profesjonalne wsparcie w chwilach, gdy poczucie bezpieczeństwa i ochrona zdrowia mają dla nich szczególne znaczenie. Jesteśmy silni i stabilni finansowo, stojąc na straży spokoju ducha i bezpiecznej przyszłości finansowej prawie 250 tys. klientów – skomentowała Aneta Podyma-Milczarek, prezes zarządu Unum Życie.
Wskaźnik pokrycia kapitałowego wymogu wypłacalności (SCR) środkami własnymi na koniec 2019 roku wyniósł 238%, natomiast wskaźnik pokrycia minimalnego wymogu kapitałowego (MCR) środkami własnymi wyniósł 953%. Wpływ na stabilną sytuację finansową spółki ma także polityka inwestycyjna, opierająca się na inwestowaniu głównie w skarbowe papiery dłużne.
Artur Makowiecki
