Sąd Apelacyjny w Krakowie uznał, że przyznanie odszkodowania członkom rodziny zmarłego nie może opierać się na tych samych przesłankach, na podstawie których zasądzono zadośćuczynienie, ponieważ są to dwa różne świadczenia – informuje „Dziennik Gazeta Prawna”.
Sprawa, w której zapadł wyrok, dotyczyła roszczeń kobiety, której syn zginął w wypadku komunikacyjnym. Powódka domagała się 80 tys. zł tytułem zadośćuczynienia za śmierć potomka oraz 25 tys. zł odszkodowania za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej. Sąd Okręgowy uznał za zasadne przyznanie zarówno odszkodowania, jak i zadośćuczynienia. Argumentował, iż pogorszenie sytuacji życiowej nie odnosi się wyłącznie do sytuacji materialnej, lecz także do utraty realnej możliwości samej stabilizacji warunków życiowych lub ich realnego polepszenia.
Przyznanie odszkodowania na podstawie takich przesłanek zakwestionował Sąd Apelacyjny. Wskazał, iż zgodnie z art. 446 par. 3 kodeksu cywilnego odszkodowanie służy wyrównaniu szkody majątkowej i ma wspomóc osobę, która po śmierci bliskiego znalazła się w trudnej sytuacji materialnej i życiowej. Natomiast zadośćuczynienie rekompensuje w możliwie maksymalnym stopniu przede wszystkim ból i cierpienie. Są to zatem dwa odrębne świadczenia, które należy oceniać na podstawie innych przesłanek. Sąd uznał też, że brak podstaw do zasądzenia odszkodowania, gdyż powódka nie udowodniła pogorszenia swojej sytuacji materialnej po śmierci syna.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 10 lutego 2021 r. (sygn. akt I ACa 956/19) jest prawomocny.
Więcej:
„Dziennik Gazeta Prawna” z 20 lipca, Inga Stawicka „Odszkodowanie nie rekompensuje cierpienia za śmierć bliskiego”
https://edgp.gazetaprawna.pl/e-wydanie/…
(AM, źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”)
