26 października Sąd Najwyższy podjął uchwałę w odpowiedzi na zagadnienie prawne, w którym wnioskodawca zwraca się o rozstrzygnięcie wątpliwości w sprawie prowizji w kontekście ustania umowy agencyjnej.
Z pytaniem prawnym do SN zwrócił się Sąd Apelacyjny w Warszawie. Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2023 r. (sygnatura sprawy VII AGa 663/22) przedstawił on Sądowi Najwyższemu następujące zagadnienie prawne:
„1. Czy były agent nabywa prawo do prowizji od umów zawartych przez niego z klientami w czasie trwania umowy agencyjnej (art. 761 § 1 k.c.), w sytuacji gdy spełnienie świadczenia przez klienta (art. 7613 § 1 k.c.) nastąpiło po ustaniu umowy agencyjnej w związku z upływem czasu, na który została zawarta?
2. Czy umowa agencyjna zawarta na czas oznaczony może ustanawiać po stronie dającego zlecenie prawo do jednostronnej zmiany wysokości prowizji w powiązaniu z prawem agenta do rozwiązania umowy z zachowaniem okresu wypowiedzenia w przypadku nieakceptowania dokonanej zmiany?”.
26 października trzyosobowy skład SN w Izbie Cywilnej podjął uchwałę, w której odnośnie do pierwszej kwestii stwierdził, co następuje: „Były agent nabywa prawo do prowizji od umów zawartych przez niego z klientami w czasie trwania umowy agencyjnej, także gdy spełnienie świadczenia przez klienta nastąpiło po ustaniu umowy agencyjnej (art. 761 § 1 w zw. z art. 7613 § 1 k.p.c.). Jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że prowizja obliczona od spełnionego świadczenia obejmuje wynagrodzenie nie tylko za zawarcie umowy, lecz także za późniejszą obsługę klienta, byłemu agentowi przysługuje odpowiednia część prowizji”. Jednocześnie SN odmówił podjęcia uchwały w pozostałym zakresie.
Sygnatura sprawy: III CZP 11/23.
(AM, źródło: SN)
