Zaproponowane w projekcie nowelizacji ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, UFG i PBUK oraz ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej usunięcie pojazdów wolnobieżnych z definicji pojazdów mechanicznych zostało negatywnie ocenione przez Polską Izbę Ubezpieczeń, Komisję Nadzoru Finansowego, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny oraz Rzecznika Finansowego. W toku konsultacji noweli okazało się, że podobny pogląd mają również instytucje administracji państwowej.
RCL domaga się wyjaśnień
Z opublikowanych 7 lutego na stronie Rządowego Centrum Legislacji stanowisk wynika, że zastrzeżenia do proponowanego przepisu mają samo RCL oraz minister do spraw Unii Europejskiej. Pierwsza z instytucji zwróciła uwagę na fakt, że w uzasadnieniu do zmiany definicji pojazdu projektodawca skupił się na mniejszych maszynach wolnobieżnych, takich jak np. rowery elektryczne, hulajnogi elektryczne, jako objętych projektowanym wyłączeniem. Tymczasem takimi pojazdami są również ciężkie pojazdy spalinowe używane do prac drogowych czy prac leśnych, które w czasie ich użytkowania na drogach publicznych (w odróżnieniu od e-hulajnóg czy e-rowerów) mogą spowodować znaczące szkody na osobie lub na majątku. Dlatego też RCL podkreśla konieczność szerszego wyjaśnienia wyłączenia z zakresu definicji wszystkich pojazdów wolnobieżnych w rozumieniu ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Minister: Przepis do zmiany
Z kolei minister zajmujący się relacjami z UE zwrócił uwagę na niezgodność projektowanego przepisu z artykułem 1 pkt. 1 lit. a) dyrektywy 2021/2118 (noweli dyrektywy komunikacyjnej) zmieniający art. 1 pkt. 1 dyrektywy 2009/103/WE2, wprowadzającym nową definicję pojazdu mechanicznego. Przytoczony przepis stanowi, że „pojazdem jest każdy pojazd silnikowy poruszający się na lądzie, lecz nieporuszający się po szynach, napędzany wyłącznie siłą mechaniczną, którego maksymalna prędkość konstrukcyjna jest większa niż 25 km/h lub maksymalna masa netto jest większa niż 25 kg, a maksymalna prędkość konstrukcyjna jest większa niż 14 km/h, a także każda przyczepa przeznaczona do użytku z takim pojazdem, niezależnie od tego czy jest przyłączona”. Tymczasem krajowa regulacja definiuje pojazd mechaniczny jako pojazd samochodowy, ciągnik rolniczy, motorower i przyczepę określone w przepisach ustawy Prawo o ruchu drogowym, z wyłączeniem pojazdu wolnobieżnego poza pojazdami wolnobieżnymi będącymi w posiadaniu rolników posiadających gospodarstwo rolne i użytkowanych w związku z posiadaniem tego gospodarstwa.
„Ustawa Prawo o ruchu drogowym w art. 2 pkt. 34 definiuje zaś pojazd wolnobieżny jako pojazd silnikowy, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 25 km/h, z wyłączeniem ciągnika rolniczego. Należy zatem zwrócić uwagę, że art. 1 pkt. 1 projektu ustawy, wyłączając z zakresu definicji <pojazdu mechanicznego> pojazdy wolnobieżne nie wdraża w prawidłowy sposób definicji <pojazdu> zawartej w art. 1 pkt. 1 lit. a) dyrektywy 2021/2118. Pozostawia bowiem pojazdy wolnobieżne o maksymalnej masie netto większej niż 25 kg i maksymalnej prędkości konstrukcyjnej większej niż 14 km/h poza zakresem definicji <pojazdu mechanicznego>. Artykuł 1 pkt. 1 projektu ustawy powinien zostać zatem zmieniony w taki sposób, aby uwzględniał w definicji <pojazdu mechanicznego> również i pojazdy wolnobieżne o maksymalnej masie netto większej niż 25 kg i maksymalnej prędkości konstrukcyjnej większej niż 14 km/h” – wskazał minister w swoim stanowisku.
Co z tymi danymi?
Rządowe Centrum Legislacji zajęło również podobne stanowisko jak instytucje rynkowe w kwestii projektowanych regulacji art. 8 ust. 3a i 3b ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. RCL chce w szczególności wyjaśnienia powodów, dla których zakład ubezpieczeń przy ustalaniu wysokości składki ubezpieczeniowej ma uwzględniać dane, o których mowa art. 102 ust. 2-4 ustawy. Centrum jest zdania, że uzasadnienie do noweli nie wyjaśnia przyczyn tak ukształtowanego zakresu danych. „Dodatkowo wątpliwości budzi, czy projektowane przepisy zapewnią realizację wskazanego w uzasadnieniu wymogu, aby przy ustalaniu wysokości składek ubezpieczeniowych zakład ubezpieczeń traktował zaświadczenia wydane w innych państwach członkowskich jako równoważne zaświadczeniom wydanym ubezpieczającym przez ten zakład ubezpieczeń lub właściwe organy. Należy bowiem zauważyć, że projektowany art. 8 ust. 3b ustawy zmienianej dotyczy narodowości posiadacza pojazdu mechanicznego, jego poprzedniego miejsca zamieszkania lub siedziby ubezpieczonego, a więc dotyczą podmiotowego zakazu dyskryminacji” – napisano w stanowisku.
Więcej na temat stanowisk instytucji rynku:
Artur Makowiecki
news@gu.com.pl
