Blisko 70% uczestników badania „Cukrzyca – niewidzialna pandemia” przeprowadzonego na zlecenie Nationale-Nederlanden zgadza się z twierdzeniem, że cukrzyca jest poważną chorobą cywilizacyjną, na którą boją się zachorować. Pomimo tych obaw, aż jedna trzecia w ciągu ostatnich 3 lat nie skontrolowała poziomu cukru we krwi.
70% respondentów jest zdania, że wcielanie w życie zdrowych postaw pomoże im uniknąć zachorowania na takie choroby, jak nowotwór, cukrzyca czy zawał serca. Blisko dwie trzecie badanych potwierdza, że stosuje w tym celu odpowiednią i zbilansowaną dietę, natomiast więcej niż co drugi respondent deklaruje, że podejmuje na co dzień działania mające minimalizować ryzyko ciężkich zachorowań.
Jako największą barierę w utrzymaniu zdrowego stylu życia ankietowani wskazują długotrwały stres (30% wskazań). To bardzo duży problem, ponieważ jest on powszechnie uznawany za jedną z głównych przyczyn chorób cywilizacyjnych. Tak samo jak brak aktywności fizycznej i regularnych badań profilaktycznych, które otrzymały po 28% wskazań. Jedna piąta badanych jest zdania, że ciężko im zachować dobre samopoczucie ze względu na kłopoty ze snem. Taki sam odsetek ankietowanych wskazuje na niewystarczającą ilość czasu na odpoczynek.
– Odpowiedzi badanych potwierdzają, jak trudno jest przestrzegać higieny życia. Tryb, w którym funkcjonuje na co dzień wielu z nas, jest sam w sobie czynnikiem wywołującym liczne choroby lub zwiększającym ryzyko ich pojawienia się. Choć świadomość w tym zakresie rośnie, to jednak wciąż nie potrafimy zastosować teorii w praktyce. Tymczasem aktualne wydarzenia pokazują, jak wiele może zagrażać zdrowiu naszemu i naszych bliskich – mówi Joanna Walczuk, menadżer ds. portfela produktów Nationale-Nederlanden.
67% respondentów zgadza się z twierdzeniem, że cukrzyca to poważna choroba i boi się jej konsekwencji. Pomimo tych obaw, aż jedna trzecia deklaruje, że na przestrzeni trzech ostatnich lat nie wykonała badania poziomu glukozy i insuliny.
– Cukrzyca jest chorobą pod pewnym względem paradoksalną – dotyczy ogromnej liczby osób, a zarazem przez długi czas rozwija się bezobjawowo, a nawet gdy już jest rozpoznana, może nie wywoływać istotnych objawów przez kilka lat. Dodatkowo wiele osób z cukrzycą ukrywa swoją chorobę przed bliskimi, normalnie funkcjonując, co stwarza wrażenie, że ta cukrzyca to w sumie nic poważnego. Z tych właśnie powodów jest ona często lekceważona jako problem zdrowotny i niedoceniana w kontekście działań profilaktycznych – doskonałym tego przykładem jest fakt rzadkiego badania poziomu cukru w naszym kraju. A kluczem do niezachorowania na cukrzycę jest z jednej strony prowadzenie jak najzdrowszego trybu życia, a z drugiej szybkie reagowanie, gdy tylko poziom cukru zacznie wzrastać, osiągając wartości charakterystyczne dla stanu przedcukrzycowego. Na tym etapie stosunkowo łatwo można powrócić do prawidłowej regulacji stężenia glukozy we krwi, zwiększając aktywność fizyczną i modyfikując sposób żywienia – mówi prof. dr hab. n. med. Leszek Czupryniak, kierownik Kliniki Diabetologii i Chorób Wewnętrznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
– Wśród respondentów co dziesiąty potwierdza, że boryka się z tą chorobą, jednocześnie blisko jedna trzecia przyznaje, że zmaga się z nią członek ich najbliższej rodziny– mówi Joanna Walczuk. – Warty odnotowania jest również fakt, że spośród powikłań związanych z cukrzycą blisko jedna czwarta ankietowanych najbardziej obawia się tych, które dotyczą chorób układu krążenia. Jednocześnie co dziesiąty ankietowany boi się, że cukrzyca może zwiększyć ryzyko zarażenia się koronawirusem – dodaje.
Uczestnicy badania Nationale-Nederlanden dostrzegają bariery w leczeniu cukrzycy w Polsce. Według trzech czwartych dostęp do lekarzy specjalistów i nowoczesnych terapii w naszym kraju jest zbyt ograniczony. Jednocześnie 59% ankietowanych stwierdza, że w związku z trwającą pandemią ma trudność w umówieniu się na wizytę lekarską. Co drugi natomiast zgadza się z opinią, że leczenie cukrzycy i jej powikłań jest w Polsce zbyt kosztowne.
Autorzy badania postanowili również sprawdzić, jaki rodzaj wsparcia byłby najbardziej wartościowy w przypadku zachorowania na cukrzycę. Blisko jedna trzecia ankietowanych jest zdania, że najbardziej pomocne byłoby dla nich wsparcie finansowe, które mogliby przeznaczyć na zakup leków i sprzętu diagnostycznego. Podobna grupa (29%) za dużą wartość w leczeniu cukrzycy uważa pomoc organizacyjną w koordynacji i umówieniu wizyty u lekarza specjalisty.
– Należy pamiętać, że cukrzyca to przewlekła choroba, która nieleczona może doprowadzić nawet do śmierci, a leczenie często wymaga dodatkowych nakładów finansowych. Zgodnie z danymi Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków blisko 80 proc. cukrzyków potwierdza, że nie stać ich na optymalną i nowoczesną terapię. Dlatego warto pomyśleć o rozwiązaniu, które może być realnym zabezpieczeniem i wsparciem w przypadku zachorowania na tę chorobę oraz w trakcie walki z jej powikłaniami – podsumowuje Joanna Walczuk.
O badaniu:
Badanie zrealizowane zostało na zlecenie Nationale-Nederlanden przez Instytut Badań Rynkowych i Społecznych w dniach 2–3 października 2020 roku. W ramach badania ilościowego przeprowadzono wywiady przy użyciu techniki CATI, na grupie dorosłych Polaków (n=1100).
(AM, źródło: Nationale-Nederlanden)
