Pomimo istnienia niepewności w kluczowych obszarach zarówno w sektorze górniczym, jak i sektorze ubezpieczeniowym, które muszą zostać rozstrzygnięte, globalny sektor ubezpieczeń górniczych nie jest jeszcze prawdziwie twardym rynkiem ubezpieczeniowym – wynika z opublikowanego 23 września Przeglądu Ryzyka Górniczego za rok 2019 autorstwa Willis Towers Watson (WTW).
Graham Knight, globalny dyrektor ds. Zasobów Naturalnych Willis Towers Watson, stwierdził: – Tuż przed publikacją naszego Raportu za rok 2019 wydarzyła się kolejna tragedia w związku z pęknięciem tamy osadowej. Mimo że takie wypadki i inne szkody generalnie przyczyniają się do usztywniania stawek ubezpieczeń, rynek ubezpieczeń w sektorze górniczym nie jest jeszcze prawdziwie twardym rynkiem. Z oceny przeprowadzonej na podstawie standardów historycznych wynika, że wciąż istnieje wiele możliwości. W sytuacji, w której stawki wykazują tendencję zwyżkową, absolutnie nie można stwierdzić, że jesteśmy w sytuacji prawdziwego zagrożenia.
Przegląd przedstawia cztery główne obszary niepewności w obrębie sektora górniczego, do których należy się odnieść.
- Digitalizacja: połączenie negatywnego podejścia, zwiększonego ryzyka cyberataku, brak należytego przeszkolenia oraz podnoszenia kwalifikacji, a także potencjał dla zaistnienia procesu eliminowania cennego doświadczenia ludzkiego w procesie digitalizacji – wszystko to wskazuje, że górnicy są narażeni na szereg nowych ryzyk zagrażających realizowalności projektów.
- Efekty wąskiego gardła: zbyt często uzyskanie wsparcia górniczego oraz likwidacja szkód po dużych katastrofach zależy od czynników, na jakie przedsiębiorstwa górnicze nie mają wpływu; zbyt często w następstwie dużej szkody nie można precyzyjnie ustalić, jak do tego doszło.
- Ryzyko geopolityczne: wzrost taryf, rosnąca liczba przepisów wykonawczych i ustaw oraz zobowiązań podatkowych nakładanych w różnych krajach – wszystko to ma bezpośredni wpływ na opłacalność projektów górniczych w różnych miejscach na całym świecie, szczególnie biorąc pod uwagę globalny charakter łańcuchów dostaw w obrębie tego sektora.
- Rozwój socjalno-ekonomiczny: stosunki, jakie górnicy nawiązują ze społecznościami lokalnymi, zawsze stanowią podstawowy czynnik, który należy uwzględniać w opracowywaniu efektywnej strategii zarządzania ryzykiem. Osoby zarządzające ryzykiem górniczym i ich zespoły muszą brać pod uwagę głębokie relacje, jakie należy zbudować, oraz działania, jakie należy podejmować w celu osiągnięcia faktycznego i zrównoważonego postępu w dłuższej perspektywie.
(AM, źródło: WTW)
