Rada Doradcza ds. Reasekuracji Insurance Europe (RAB) opublikowała raport na temat znaczenia otwartego globalnego rynku reasekuracji. Dokument zatytułowany „Siła reasekuracji: wspieranie odporności społeczeństw poprzez otwarty i dobrze regulowany rynek reasekuracji” wyjaśnia, w jaki sposób kluczowe aspekty modelu biznesowego reasekuracji, w szczególności globalna dywersyfikacja, pozwalają branży przyczyniać się do zmniejszania luk w ochronie ubezpieczeniowej, promować innowacje, wspierać adaptację do rosnących zagrożeń wynikających ze zmiany klimatu oraz poprawiać odporność finansową.
„W kontekście znacząco rosnących strat spowodowanych katastrofami na całym świecie – będącymi konsekwencją rozwoju gospodarczego, zmian klimatu oraz zglobalizowanych łańcuchów produkcji i dystrybucji – skuteczne transgraniczne łączenie ryzyka jest obecnie ważniejsze niż kiedykolwiek” – podkreśla raport.
W raporcie przedstawiono zalecenia dotyczące handlu reasekuracyjnego i polityk regulacyjnych:
Najlepsze praktyki:
- Promowanie swobodnego przepływu stowarzyszonego i niepowiązanego kapitału reasekuracyjnego oraz wypłat w celu zwiększenia odporności.
- Uznanie specyfiki reasekuracji, tzn. że jest to biznes pomiędzy profesjonalistami w dziedzinie ryzyka, którego wartość opiera się na wiedzy specjalistycznej w zakresie ryzyk szczytowych, ciągłej innowacyjności produktów i globalnej dywersyfikacji.
- Promowanie regulacji ostrożnościowych opartych na ryzyku, które sprawiedliwie uznają korzyści z reasekuracji dla cedentów poprzez odpowiednią ulgę kapitałową.
- Promowanie międzynarodowej współpracy w zakresie nadzoru i wzorowanie się na udanych przykładach, takich jak umowa UE-USA.
- Zapewnienie prawdziwie proporcjonalnego i opartego na ryzyku nadzoru nad reasekuracją.
Praktyki kontrproduktywne:
- Ograniczanie lub zniechęcanie do prowadzenia działalności transgranicznej, zarówno powiązanej, jak i niepowiązanej, ze względu na lokalizację geograficzną reasekuratora lub jego formę prawną.
- Zachęcanie do stronniczości na rynku krajowym poprzez korzystniejsze traktowanie krajowych reasekuratorów.
- Ograniczanie globalnej dywersyfikacji ryzyk poprzez bariery w możliwości przenoszenia/zamienności kapitału lub poprzez lokalizację aktywów.
(AM, źródło: Insurance Europe)
