Jarosław Pieczko został dyrektorem Departamentu Ubezpieczeń Korporacyjnych TUZ Ubezpieczenia, a Sebastian Stolarek objął stanowisko dyrektora Departamentu Ubezpieczeń Detalicznych. Zmiany są związane z rozwojem firmy TUZ Ubezpieczenia i powstaniem dwóch nowych departamentów w miejsce dotychczasowego Departamentu Ubezpieczeń.
Jarosław Pieczko ma ponad 26 lat doświadczenia w branży ubezpieczeniowej. Przez 16 lat był związany z Generali. Ponadto pracował w firmie brokerskiej PWS Konstanta oraz Gerling Polska. Z kolei Sebastian Stolarek przez wiele lat był związany z PZU SA, gdzie pracował m.in. w Biurze Produktów Masowych.
Trzy pytania do Manlio Lostuzziego, dyrektora regionalnego na Europę Środkowo-Wschodnią w Grupie Generali
Aleksandra E. Wysocka: – Jakie jest miejsce Europy Środkowo-Wschodniej (CEE) w strategii Generali? Czy wojna w Ukrainie coś zmieniła?
Manlio Lostuzzi: – To dla nas bardzo istotny region, w którym jesteśmy mocno zaangażowani biznesowo, i tak pozostanie. Za ten obszar odpowiadam dopiero od kilku miesięcy i teraz bardzo gruntownie go poznaję. Kraje w regionie są mocno zróżnicowane. Największy udział w rynku posiadamy w Czechach, z największym ubezpieczycielem Generali Česká pojišťovna.
Polska jest niewątpliwie największym rynkiem, ale nasz udział w nim to jak do tej pory 5%, jestem przekonany, że będzie on w sposób zrównoważony się zwiększał.
Gdzie w regionie CEE Generali rośnie najbardziej dynamicznie?
– Pod względem dynamiki przypisu składki najszybciej rozwijamy się w Rumunii, jednak sytuacja na tamtejszym rynku jest specyficzna – niedawno zbankrutował największy tamtejszy ubezpieczyciel Citi Insurance, a jego portfel został rozdzielony między pozostałych graczy. Każdy z krajów, w którym działamy, ma własną specyfikę, potencjał, ale też wyzwania. Wspólnym wyzwaniem dla wszystkich na pewno jest wysoka inflacja. To ciekawe, bo przez ostatnie dziesięć lat jednym z głównych wyzwań dla firm ubezpieczeniowych takich jak Generali były niskie stopy procentowe.
Teraz sytuacja diametralnie się zmieniła i zmagamy się właśnie z wysoką inflacją. Spodziewamy się jednak, że będzie to sytuacja przejściowa. Będąc Włochem z pochodzenia, nie raz zetknąłem się w swojej karierze z wysoką inflacją i uważam, że można się do niej dostosować, nie ma powodu do paniki.
Inflacja to oczywiście nie jest jedyne wyzwanie. Mamy wojnę w Ukrainie, zaburzone łańcuchy dostaw, problemy w branży motoryzacyjnej… Myśląc o trudnościach, warto też pamiętać, że ubezpieczenia to branża stworzona do radzenia sobie z trudnymi sytuacjami.
Jakie plany Generali ma w Polsce?
– Jak już wspominałem, to dla nas istotny rynek. Cieszy fakt, że pomimo niełatwych warunków zostały zrealizowane postawione przed polskimi spółkami cele. Generali planuje w cyklu trzyletnim i właśnie realizujemy strategię na lata 2022–2024. Jak dotąd realizujemy nasze zamierzenia. Będziemy dokonywać pewnych korekt związanych z nowymi standardami rachunkowości IFRS17. Strategia jest bardzo ważna, ale jako zapalony szachista zawsze też pamiętam o istotnej roli taktyki w drodze do zwycięstwa… 5% udziału w rynku to na pewno nie jest nasze ostatnie słowo, ale nie będziemy dążyć do wzrostu za wszelką cenę.
Stawiamy w pierwszej kolejności na rentowność biznesu. W dłużej perspektywie wzrost jest oczywiście bardzo ważny, zarówno organiczny, jak i wynikający z przejęć. Jeśli pojawi się jakaś rynkowa okazja, na pewno będziemy się jej uważnie przyglądać.
Widzimy, że penetracja ubezpieczeń na życie w Polsce jest wciąż znacznie niższa niż w Europie Zachodniej. Duży potencjał jest też w produktach emerytalnych i oczywiście w zdrowiu. Ofertę zdrowotną planujemy mocno rozwinąć w całym regionie, nie tylko w Polsce.
Dziękuję za rozmowę.
Aleksandra E. Wysocka
Manlio Lostuzzi z dniem 1 września 2022 r. został mianowany dyrektorem regionalnym na Europę Środkowo-Wschodnią i pozostaje nadal czasowo CEO Generali Global Corporate & Commercial.
Posiada ponad 30-letnie doświadczenie, do Assicurazioni Generali dołączył w 1986 r. i pełnił różne funkcje kierownicze w Grupie. W 2003 r. został szefem obszaru technicznego i reasekuracyjnego Grupy Generali, a w 2011 r. objął stanowisko zastępcy dyrektora generalnego Generali we Włoszech z odpowiedzialnością za sieć agencyjną.
W 2013 r. został powołany na stanowisko Chief Insurance Officer w Generali Italia, a po roku, w 2014 r., został CEO Genertel i Genertel Life – spółek prowadzących działalność w kanałach bancassurance i sprzedaży bezpośredniej.
We wrześniu 2019 r. został mianowany CEO Generali Global Corporate & Commercial.
Pasjonat szachów i zawodnik judo. Ukończył statystykę, nauki aktuarialne i ekonomiczne na Università degli Studi di Trieste.
Koniec roku zachęca do podsumowań. W Warcie jest to także czas docenienia i wyróżnienia pracowników, którzy w 2022 r. w wyjątkowy sposób przyczynili się do intensywnego rozwoju firmy.
Sukces firmy to efekt pracy całego zespołu. Dlatego już od dłuższego czasu w Warcie budowane jest wyjątkowe środowisko i kultura pracy, które sprzyjają wysokiemu zaangażowaniu i lojalności pracowników. Skutkiem tego są osiągane przez nich doskonałe wyniki i skuteczna realizacja strategii całej firmy.
Efektywna praca, budowanie relacji, funkcjonowanie w zespole – to zachowania i postawy, którym Warta hołduje od dawna. Pracownicy firmy mogą się rozwijać, współpracując w ramach różnych projektów, a osoby, które w wyjątkowy sposób przyczyniają się do progresu firmy, mogą liczyć na docenienie ich osiągnięć i postawy, co miało miejsce podczas corocznego spotkania menedżerów i dyrektorów Warty.
Po trudnym okresie pandemii wszyscy czekali na okazję do wspólnego spotkania i podsumowania roku. Ważnym punktem tego wydarzenia było zaprezentowanie wyników badania szeroko rozumianej jakości funkcjonowania i procesów firmy w ocenie jej pracowników, określanej również jako „zdrowie organizacji”.
Warta kolejny rok z rzędu znalazła się w prestiżowym gronie firm z najwyższym wskaźnikiem Organizational Health Index (OHI) badanym przez firmę konsultingową Mc Kinsey. Ranking uwzględnia ponad 2,5 tys. firm biorących udział w badaniu na całym świecie.
Kluczowym momentem wieczornej Gali były wyróżnienia w Programie „Zwyczajnie Nadzwyczajni”. W Warcie pracuje ponad 2,5 tys. osób, tym bardziej ważne jest promowanie i docenianie postawy pracowników, którzy w szczególny sposób wspierają organizację.
W tegorocznej, już 8. edycji programu nominowane zostały 33 osoby z całej firmy, które wyróżniają się ponadprzeciętnym zaangażowaniem i inicjatywą, życzliwością oraz postawą godną naśladowania.
Wyróżnionym pogratulował prezes zarządu Warty Jarosław Parkot oraz członkowie zarządu. Osoby wyróżnione zostały uhonorowane statuetką, nagrodami pieniężnymi oraz gromkimi brawami.
W wieczornej Gali wzięło udział prawie 300 osób z Centrali Warty oraz poszczególnych regionów.
Wyróżnionym w Programie „Zwyczajnie Nadzwyczajni” serdecznie gratulujemy i życzymy wielu kolejnych sukcesów.
Podczas odbywającego się 13 stycznia posiedzenia Komisja Nadzoru Finansowego jednogłośnie wyraziła zgodę na powołanie Tomasza Cicirko na stanowisko członka zarządu odpowiedzialnego za zarządzanie ryzykiem w Pocztowym Towarzystwie Ubezpieczeń na Życie.
Tomasz Cicirko, prof. Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie to absolwent Politechniki Rzeszowskiej (kierunek organizacja i zarządzanie w przemyśle) oraz studiów podyplomowych finanse i rachunkowość na UMCS w Lublinie. Pracownik naukowo-dydaktyczny od 1996 r. Autor ponad 70 publikacji i opracowań naukowych z zakresu płynności finansowej przedsiębiorstw, leasingu i zarządzania kapitałem w banku. Od kilkunastu lat wykorzystuje w praktyce wiedzę z zakresu finansów i rachunkowości poprzez współpracę z firmami doradczymi, jako członek rad nadzorczych i na kierowniczych stanowiskach w instytucjach finansowych i przedsiębiorstwach. Prowadzi szkolenia z zakresu finansów przedsiębiorstwa i controllingu. W Pocztowym TUnŻ od września 2021 r. jako członek zarządu.
Komisja Nadzoru Finansowego zezwoliła na powołanie Macieja Karasińskiego na członka zarządu PTE Allianz Polska. Ten ruch kadrowy ma związek z połączeniem PTE Allianz Polska z Aviva PTE. Obecny zarząd PTE Allianz Polska pracuje w składzie: Zbigniew Świątek – prezes oraz Agnieszka Marynowska i Maciej Karasiński jako członkowie zarządu.
Maciej Karasiński był prezesem Aviva PTE od kwietnia 2019 roku, wcześniej przez 5 lat pracował w zarządzie spółki, a z samym PTE był związany od 2006 roku. Dotychczasowy wiceprezes PTE Allianz Polska, Grzegorz Zubrzycki, złożył rezygnację na początku stycznia i zdecydował się kontynuować karierę poza grupą Allianz.
– Cieszę się ze współpracy z Agnieszką Marynowską i Maciejem Karasińskim przy realizacji wyzwań związanych z dalszą integracją w ramach PTE oraz naszych OFE. Dziękuję Grzegorzowi Zubrzyckiemu za wkład w rozwój PTE Allianz podczas ponad 15 lat pracy w firmie i współpracę w zarządzie. Życzę mu wielu sukcesów na dalszej drodze zawodowej – mówi Zbigniew Świątek.
Dotychczasowi (do połączenia) członkowie zarządu Aviva PTE, Małgorzata Kurlanc i Jarosław Kretkiewicz, pozostają w strukturach Allianz.
Ostatnie trzy miesiące 2022 roku były drugim kwartałem z rzędu, w którym nabywcy na globalnym rynku fuzji i przejęć osiągnęli przewagę nad resztą rynku. Na podstawie wyników cen akcji firmy dokonujące transakcji M&A prześcignęły szerszy rynek o 5,2 pkt. proc. w przypadku przejęć o wartości powyżej 100 mln USD. Nastąpiło to po dobrym wyniku (3,9 pp.) osiągniętym w poprzednim kwartale – wynika z badania zakończonych transakcji, tzw. Kwartalnego Monitora Transakcji autorstwa WTW.
W badaniu prowadzonym we współpracy z ośrodkiem badań nad fuzjami i przejęciami przy Bayes Business School dane za cały rok 2022 nadal ujawniają nieznacznie gorsze wyniki (-0,8 pp.) firm przejmujących w porównaniu z podmiotami niedokonującymi przejęć, pomimo poprawy wyników tych pierwszych w drugim półroczu. Kontrastuje to z całorocznie dodatnim wynikiem na poziomie 1,4 pp. w 2021 roku. Wolumen transakcji w 2022 r. był również znacząco niższy (-19%), przy 853 transakcjach zrealizowanych na całym świecie, wobec 1047 transakcji w 2021 r. Autorzy raportu tłumaczą, że spadek ten był spowodowany wyraźnym spowolnieniem aktywności w zakresie M&A w Ameryce Północnej.
– Chociaż napięcia geopolityczne, inflacja i rosnące stopy procentowe miały w ubiegłym roku nieunikniony wpływ na aktywność i wyniki transakcji, nadzwyczajne tempo ustanowione w 2021 roku było i tak nie do utrzymania – komentuje Gabe Langerak, dyrektor ds. M&A Consulting na Europę WTW. – Zamiast interpretować obecne wolumeny fuzji i przejęć jako trend spadkowy, warto widzieć w nim oznakę powrotu do zdrowych poziomów sprzed pandemii. Niepewność makroekonomiczna utrzyma się w 2023 roku, ale transakcje nadal będą zawierane. Pomimo podniesienia poziomu trudności, pozytywne wyniki fuzji i przejęć utrzymujące się przez ostatnie dwa kwartały wyraźnie wskazują na zdolność nabywców strategicznych do odniesienia sukcesu w trudnych warunkach. Przyglądając się firmom branym na cel z jeszcze większą uwagą, inwestując jeszcze więcej czasu i zasobów w wysokiej jakości badania due diligence, przejmujący będą w stanie wygenerować wartość i zapewnić długoterminowy wzrost z transakcji.
Z kolei Magdalena Kluczek, dyrektor Działu M&A Willis Towers Watson Polska stwierdza: – Pomimo podniesienia poziomu trudności oraz niepewności wśród inwestorów, transakcje M&A wykazują wysoką odporność na zmieniające się i dość niestabilne warunki na rynku. Dodatkowo zaskakująco pozytywne wyniki fuzji i przejęć utrzymujące się przez ostatnie dwa kwartały wskazują na zdolność nabywców strategicznych do odniesienia sukcesu w przyszłych transakcjach. Przyglądając się firmom branym na cel z jeszcze większą uwagą i inwestując jeszcze więcej czasu i zasobów w wysokiej jakości badania due diligence, przejmujący będą w stanie wygenerować wartość i zapewnić długoterminowy wzrost z inwestycji. To, co może się zmienić, to większe skupienie na mniejszych transakcjach, kosztem tych bardziej spektakularnych zakupów. Niemniej jednak, transakcje fuzji i przejęć będą żyły według swojego cyklu w 2023 roku.
Globalne transakcje M&A– wyniki roczne
2012
2013
2014
2015
2016
2017
2018
2019
2020
2021
2022
Średni wynik roczny (w punktach procentowych)*
-0,7
+4,5
+5,5
+10,1
+5,4
-1,3
-3,0
-5,0
-1,9
+1,4
-0,8
* Dane w tabeli ukazują roczne wyniki wszystkich nabywców skorygowane o medianę.
5 trendów rynku M&A w 2023 roku
Gabe Langerak przedstawia swoje przewidywania na temat głównych trendów przyszłego roku:
Powrót „efektu szminki”:
Kupujący skupią się raczej na mniejszych transakcjach, ponieważ obawy związane z recesją wywołują „efekt szminki”, zgodnie z którym spowolnienie gospodarcze skutkuje wzrostem wydatków na mniejsze, bardziej przystępne cenowo dobra, kosztem bardziej spektakularnych i droższych zakupów. W trzecim kwartale 2022 roku, po raz pierwszy od ponad trzech lat nie zawarto żadnej mega transakcji (o wartości ponad 10 mld USD), a liczba dużych transakcji (o wartości ponad 1 mld USD) znacznie spadła w porównaniu z tym samym okresem w 2021 roku (49 do 67).
2. Okazje na nadwątlonych rynkach:
Trudne otoczenie operacyjne spowoduje wzrost liczby firm pozbywających się aktywów niezwiązanych z podstawową działalnością w dążeniu do długoterminowego tworzenia wartości. Niektóre transakcje będą miały charakter strategiczny – firmy energetyczne będą nadal wyzbywać się aktywów wysokoemisyjnych. Inne firmy mogą natomiast być zmuszone do sprzedaży aktywów przez trwającą niepewność gospodarczą, przy czym sektory handlu detalicznego i rekreacji często mają większą dźwignię operacyjną. Może to stworzyć nabywcom okazje do rozszerzenia linii produktów, usług lub łańcuchów dostaw niższym kosztem.
3. M&A w technologiach – przejście do ofensywy:
Wyścig z czasem w transformacji cyfrowej we wszystkich branżach, dodatkowo nasilony przez erę zmienności, sprawi, że transakcje M&A w domenie technologii będą w centrum uwagi. W 2023 roku spodziewana jest fala przejęć w obszarze AI i uczenia maszynowego. Niezależnie od tego, czy chodzi o przyjęcie nowych technologii i talentów, czy o dotarcie na nowe rynki, fuzje i przejęcia nadal stanowią najszybszy sposób na transformację przedsiębiorstw, aby utrzymać znaczenie i odporność w dzisiejszym szybko zmieniającym się świecie.
4. Wpływ geopolityki:
Firmy dotknięte licznymi zakłóceniami w łańcuchu dostaw, zapoczątkowanymi podczas pandemii, ale utrzymującymi się w 2023 roku, będą poszukiwać transakcji fuzji i przejęć w celu zwiększenia swojej odporności operacyjnej. Podatność na zagrożenia, która nadal powoduje osłabienie transakcji w najbardziej dotkniętych sektorach, będzie również katalizatorem motywującym firmy do zaprojektowania na nowo swoich łańcuchów dostaw. Poprzez onshoring lub nearshoring dostawców bliżej miejsca produkcji, firmy będą dążyły do osiągnięcia większego bezpieczeństwa i odporności. Transgraniczna aktywność w zakresie fuzji i przejęć zmalała w 2022 roku, w ślad za ekonomicznymi i geopolitycznymi wstrząsami na światowej scenie. Dążenie do stabilności i przewidywalności prawdopodobnie doprowadzi do większej liczby transakcji pomiędzy zaufanymi partnerami, sygnalizując przejście do bardziej selektywnych transakcji typu „friend-shoring” w 2023 roku.
5. ESG na świeczniku:
Kwestie ESG w transakcjach pozostaną w centrum uwagi w 2023 roku, zwłaszcza że nacisk nabywców na due diligence będzie silniejszy niż kiedykolwiek. W związku z tym, że coraz większa liczba inwestorów uważa ESG za podstawowy czynnik sukcesu finansowego, firmy będą musiały stawić czoła rosnącej kontroli i presji na przejrzystość w zakresie ryzyka klimatycznego, sprawiedliwości społecznej, zrównoważonego rozwoju i ładu korporacyjnego. Bez wątpienia „zielony” due diligence będzie cieszyć się powodzeniem.
Nasilające się ryzyko cyber zaostrza apetyt na ochronę ubezpieczeniową, zwłaszcza w Azji, gdzie nowa legislacja prawdopodobnie doprowadzi w 2023 r. do boomu na rynku ubezpieczeń cyber typu stand alone – przewiduje Lucien Mounier, dyrektor Beazley na region Azji i Pacyfiku.
Komentując perspektywy dla cyberubezpieczeń w Azji w 2023 r., Mounier powiedział: – Po roku wzrostu obaw o wysokie stawki i dostępność ubezpieczeniowych produktów cyber, podnoszący się poziom zagrożenia w połączeniu z kurczącą się pojemnością wymusza korektę rynkową, która przyciąga nowy kapitał i jest motorem tworzenia większej różnorodności rozwiązań dla cyberryzyk.
Prawdopodobieństwo bardziej skomplikowanych cyberataków w niedalekiej przyszłości, w miarę adaptacji do szybko zmieniającego się środowiska ryzyka i utrzymujące się słabe punkty wielu firm będących potencjalnymi celami cyberprzestępców, sugeruje, że to zagrożenie nie straciło swojej mocy i będzie nadal wymagało czujności ze strony zarówno ubezpieczycieli, jak i ubezpieczonych.
– Wobec wzrostu ryzyka rośnie znaczenie cyberubezpieczenia dla firm, gdziekolwiek się znajdują. Pięć lat temu w Azji firma nabywająca samodzielne ubezpieczenie cyber była rzadkością i chociaż rynek gwałtownie urósł (np. wartość naszego własnego portfela cyber podwajała się co roku przez ostatnie cztery lata), wzrost zaczynał się od bardzo niskiego poziomu bazowego – tłumaczy Mounier cytowany przez portal Asia Insurance Review.
Zauważa też, że legislacja w europejskim stylu – przepisy dotyczące ochrony danych osobowych (RODO) – wchodzi na kilka azjatyckich rynków. W Tajlandii zacznie obowiązywać w tym roku. W Singapurze poprawki do ustawy o ochronie danych osobowych weszły w życie 1 października 2022 r. i oznaczają surowsze egzekwowanie przepisów i zaostrzenie kar dla łamiących je.
Należy pamiętać, że rozwój rynku cyberubezpieczeń w Azji hamował lokalnie brak doświadczenia i świadomości. W 2020 r., w obliczu globalnego lockdownu, wiedza ekspercka i doświadczenie w zakresie cyber zlokalizowane były w trzech ośrodkach regionu: Singapurze, Hongkongu i Australii. Ograniczenia w podróżowaniu nie pozwalały na rozprzestrzenianie się wiedzy o ochronie cyber wśród brokerów, ubezpieczycieli i klientów w innych krajach azjatyckich.
– Brokerzy z pewnością chcą inwestować w zespoły eksperckie w nowych lokalizacjach, poza regionalnymi centrami. Jestem przekonany, że w tym roku we wszystkich krajach regionu pojawi się więcej specjalistów od ubezpieczeń cyber. Wszystko wskazuje na to, że 2023 r. będzie dla tego segmentu rokiem nawiązywania bezpośrednich kontaktów biznesowych, tak istotnych w kulturze Azji – podsumowuje Mounier.
Artur Makowiecki: Podsumowanie tygodnia. OC szoruje po dnie – str.2
Marcin Kucharski, InterRisk: NNW odNOWA to ewolucja czy rewolucja w produkcie następstw nieszczęśliwych wypadków? – str. 3
Adam Dwulecki, Wiener: Chcę, aby Wiener był postrzegany jako firma nowoczesna i celnie odpowiadająca na potrzeby klientów – str. 5
UFG: Przypis z komunikacyjnych polis OC wzrósł poniżej poziomu inflacji – str. 6
Ireneusz Szczepaniak, Conditor: Projekt „Agent na emeryturze”. Czerp korzyści ze swojego biznesu nawet po zakończeniu kariery – str. 7
WTW: Efekt szminki jest odczuwalny w fuzjach i przejęciach – str. 10
Bartosz Bigaj, PIU: Czy systemy AI będą klasyfikowane jako systemy wysokiego ryzyka? – str. 13
Łukasz Górny, EIB: Niedoubezpieczenie będzie nadal głównym wyzwaniem dla firm – str. 14
KNF: Niewielu nowych brokerów, za to prowizje rosną aż miło – str. 15
Aleksander Kostuch, Stormshield; Kamil Sadkowski, ESET: Cyberprzestępcy są coraz bardziej pomysłowi – str. 16
KNF: Rekomendacje likwidacyjne nie dla wszystkich? – str. 17
PIU: Zaktualizowany standard wdrożeń przetwarzania informacji w chmurze obliczeniowej – str. 17
dr Michał P. Ziemiak: Zadośćuczynienie za krzywdę wyrządzoną naruszeniem więzi rodzinnej w praktyce – str. 18
Ivan Kravchenko: Jak pozyskać kluczowego klienta w 7 godzin – str. 19
mec. Marta Olczak-Klimek: Prawo do bycia zapomnianym – str. 20
Sławomir Dąblewski: Wyrażam zgodę na udostępnianie dokumentacji medycznej ubezpieczycielowi – str. 21
Adam Kubicki: Jak zwiększyć zaangażowanie współpracownika w realizację zadań – str. 22
Biblioteczka ubezpieczeniowca: Roman Kawszyn, Adam Szaran, Techniki obrony ceny. Jak sprzedawać skutecznie bez obniżania ceny, wyd. MT Biznes – str. 22
7 lutego w PZU Park w Warszawie odbędzie się drugi blok „Piramidy Kompetencji” – cyklu szkoleń organizowanych przez PZU Lab we współpracy ze Szkołą Główną Służby Pożarniczej. Tym razem będzie on poświęcony bezpieczeństwu pożarowemu budynków użyteczności publicznej. Patronem medialnym cyklu jest „Gazeta Ubezpieczeniowa”.
Zagadnienia poruszane podczas spotkania zostały podzielone na pięć bloków tematycznych. W ramach pierwszego z nich zatytułowanego „Podstawowe definicje z zakresu bezpieczeństwa pożarowego budynków użyteczności publicznej” przedstawione zostaną następujące kwestie:
Podział budynków, klasy odporności pożarowej, gęstość obciążenia ogniowego, wyłączenia przepisów.
Nośność, szczelność, izolacyjność elementów budynków.
Strefy pożarowe i ich znaczenie.
Warunki ewakuacji, przystosowanie obiektów, uznanie budynku za zagrażający życiu ludzi.
Podczas bloku nr 2 zatytułowanego „Pożar w obiektach użyteczności publicznej” prowadzący omówią takie zagadnienia, jak:
Zmiana sposobu użytkowania obiektu lub jego części i konsekwencje z niej wynikające.
Eksploatacja budynków użyteczności publicznej w kontekście bezpieczeństwa pożarowego.
Przyczyny powstania i rozwoju pożarów w budynkach użyteczności publicznej.
Czynniki mające wpływ na szybkość rozprzestrzeniania się pożaru.
Podczas trzeciego bloku pt. „Dobór systemów zabezpieczeń” mowa będzie o:
systemach zabezpieczeń biernych,
systemach zabezpieczeń aktywnych,
optymalnym doborze systemów zabezpieczeń w zależności od przeznaczenia budynku.
W czwartym bloku „Analiza zagrożeń w obiektach: teatry, muzea, archiwa, kina, biura, obiekty wysokościowe” prowadzący opiszą, jak prowadzona jest identyfikacja zagrożeń w w/w punktach oraz w jaki sposób kalkuluje się maksymalne straty w obiektach użyteczności publicznej.
Na koniec przedstawione zostaną „Lekcje z historii na przykładzie szkód pożarowych”. W ramach tego bloku prelegenci przedstawią studium przypadku szkód pożarowych w budynkach użyteczności publicznej.
Szkolenie poprowadzą: Robert Kuczkowski, PZU Lab, Dariusz Baranowski, SGSP, dr inż. Szymon Ptak, SGSP.
Szkolenie odbędzie się 7 lutego w PZU Park w Warszawie, Rondo Daszyńskiego 4, w godz. 9.15-16.45.
Koszt uczestnictwa w szkoleniu wynosi: 1 tys. zł + VAT.
Szkolenia „Piramida Kompetencji” skierowane są przede wszystkim do brokerów ubezpieczeniowych, ale też do specjalistów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo pożarowe i wybuchowe w różnego rodzaju obiektach, agentów ubezpieczeniowych, rzeczoznawców, projektantów i architektów oraz innych zainteresowanych, którzy chcą poznać dobre praktyki w zarządzaniu ryzykiem i bezpieczeństwem w różnego rodzaju obiektach.
Szczegółowe informacje dotyczące zapisów na szkolenie można uzyskać telefonicznie lub za pośrednictwem poczty elektronicznej na adres koordynatora programu:
Przyczynienie się poszkodowanego do wystąpienia szkody skutkujące pomniejszeniem odszkodowania wymaga zbadania wszelkich przesłanek i wskazania czynników istotnych w badaniu odpowiedniości takiego pomniejszenia – wskazał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu do jednego ze swoich wyroków.
Sprawa, w której rozstrzygał SN, dotyczyła mężczyzny, który 1 czerwca 2011 r. został poszkodowany w wyniku wypadku komunikacyjnego przez nieznanego sprawcę. Wskutek wypadku 25-letni wówczas poszkodowany doznał poważnych obrażeń ciała, w wyniku których stał się trwale niepełnosprawny. Pokrycie kosztów zaspokojenia jego zwiększonych potrzeb wymagało wydatkowania średniomiesięcznie 4 tys. zł. Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny wypłacił poszkodowanemu 150 tys. zł zadośćuczynienia oraz przyznał mu ok. 6 tys. zł zwrotu kosztów leczenia i przystosowania mieszkania do jego potrzeb. Dodatkowo mężczyzna otrzymuje z ZUS rentę w wysokości 960 zł miesięcznie. Poszkodowany jednak wniósł o zasądzenie od UFG 600 tys. zł wraz z odsetkami tytułem zadośćuczynienia za krzywdę oraz renty w wysokości 5,4 tys. zł miesięcznie w związku ze szkodą na osobie wskutek wypadku komunikacyjnego.
Świadczenia tak, ale pomniejszone wskutek przyczynienia się do szkody
Sąd Okręgowy uznał, że zasadne było przyznanie powodowi na podstawie art. 445 § 1 k.c. w zw. z art. 444 § 1 k.c. zadośćuczynienia w kwocie 750 tys. zł oraz 4 tys. zł renty z tytułu zwiększonych potrzeb (art. 444 § 2 k.c.). SO uznał jednocześnie, że z racji tego, iż mężczyzna przekroczył dozwoloną prędkość o prawie 20 km/h, a w jego krwi została wykryta substancja psychotropowa w stężeniu terapeutycznym, oba roszczenia podlegają zmniejszeniu o 50% na podstawie art. 362 k.c., z uwagi na przyczynienie się do powstania szkody. Sąd wskazał, że poszkodowany nie zachował należytej ostrożności, utracił panowanie nad motocyklem, a zażycie ketaminy, nawet w niedużej dawce, w celu leczniczym, mogło mieć wpływ na szybkość reakcji powoda na zaistniałą nagle sytuację drogową. Z tych powodów SO uznał, że zachowanie poszkodowanego było współprzyczyną szkody, gdyż zwiększało ryzyko poniesienia obrażeń i było obiektywnie nieprawidłowe, czyli sprzeczne z obowiązującymi przepisami lub innymi regułami postępowania. Wyrokiem z 18 grudnia 2017 r. Sąd Okręgowy zasądził na rzecz powoda 225 tys. zł z odsetkami tytułem zadośćuczynienia oraz 2 tys. zł miesięcznie tytułem renty, a następnie, wyrokiem uzupełniającym z 26 stycznia 2018 r., oddalił powództwo w pozostałej części.
Apelacja: Sąd I instancji miał rację
Sąd Apelacyjny oddalił w zasadniczej części apelację powoda od wyroku uzupełniającego, zmieniając jedynie rozstrzygnięcie dotyczące odsetek. SA wskazał, że choć sprawcą wypadku był nieustalony kierowca samochodu, który naruszył przepisy ruchu drogowego, nie ustępując powodowi pierwszeństwa przejazdu, to zachowanie tego ostatniego było współprzyczyną zdarzenia. Między działaniem poszkodowanego a powstaniem szkody występował zatem adekwatny związek przyczynowy uzasadniający przypisanie mu przyczynienia się do powstania szkody na podstawie art. 362 k.c., a tym samym zmniejszenie obowiązku naprawienia szkody przez pozwanego w zakresie przyjętym przez Sąd Okręgowy, tj. o 50%.
Powód wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego, zarzucając wyłącznie naruszenie art. 362 k.p.c. przez jego błędną wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie. Zarzuty skarżącego sprowadzały się do zakwestionowania oceny, że powód przyczynił się do wypadku na równi z kierowcą samochodu, który zajechał mu drogę, a także przyjęcia przez SA, iż samo przyczynienie się poszkodowanego do powstania szkody jest równoznaczne z obowiązkiem zmniejszenia odszkodowania w stosunku równym do ustalonego w sprawie stopnia przyczynienia się, z pominięciem określonego w tym przepisie wymagania „odpowiedniego” zmniejszenia odszkodowania stosownie do okoliczności i stopnia winy obu stron, podczas gdy całokształt okoliczności sprawy wskazuje na brak podstaw do zmniejszania należnego powodowi zadośćuczynienia i renty. W związku z powyższym zarzutem powód wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w bliżej określonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania sądowi drugiej instancji.
Sąd Najwyższy bierze stronę powoda
Wyrokiem z 17 lutego 2022 r. (sygn. akt II CSKP 333/22) Sąd Najwyższy uwzględnił skargę kasacyjną powoda – osoby fizycznej – w sprawie o zapłatę zadośćuczynienia za krzywdę i renty związanej ze szkodą na osobie doznaną przez skarżącego wskutek wypadku komunikacyjnego. W uzasadnieniu wskazano, że na tle art. 362 k.c. sformułowane zostały cztery stanowiska w kwestii tego, kiedy ma miejsce przyczynienie się poszkodowanego do powstania lub zwiększenia szkody. U podstaw każdego z nich leży ustalenie wystąpienia adekwatnego związku przyczynowego między zachowaniem poszkodowanego i doznaną przezeń szkodą, przy czym koncepcja kauzalna, która została zaaprobowana w sprawie, poprzestaje w przypisaniu przyczynienia się wyłącznie na wymaganiu istnienia ww. związku, natomiast w kolejnych trzech koncepcjach formułowane są ponadto dalsze przesłanki, m.in. obiektywnej nieprawidłowości lub quasi-zawinionego zachowania się poszkodowanego.
Odnosząc się do procesu stosowania art. 362 k.c., podniesiono, że zmniejszenie odszkodowania z uwagi na przyczynienie się poszkodowanego wymaga zbadania dwóch kwestii: wystąpienia przyczynienia się oraz oceny „odpowiedniego zmniejszenia” obowiązku naprawienia szkody. Badanie to odbywa się sekwencyjnie, tzn. drugi z etapów staje się aktualny wyłącznie w razie uprzedniego ustalenia, że w okolicznościach sprawy doszło do przyczynienia się poszkodowanego w rozumieniu przydawanym temu pojęciu w wykładni art. 362 k.c. Sąd podkreślił, że użycie w art. 362 k.c. słowa „ulega” nie oznacza obligatoryjności zmniejszenia odszkodowania, lecz odnosi się do wskazania czynników istotnych w badaniu „odpowiedniości” takiego zmniejszenia.
Informujemy, że w celu zapewnienia jak najlepszej obsługi nasza strona korzysta z ciasteczek (plików cookies). Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień przeglądarki wyrażasz zgodę na wykorzystanie przez nas plików cookies. Jednocześnie przypominamy, że w każdej chwili masz możliwość zmiany ustawień plików cookies. OK
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
