Rozpoczęła się rejestracja na szkolenie „Przetwarzanie danych osobowych i tajemnic zawodowych w działalności brokerskiej” organizowane 19 stycznia przez Stowarzyszenie Polskich Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych w ramach cyklu szkoleniowego 2020/2021. Realizowane w trybie online szkolenia są skierowane zarówno do brokerów, jak i do innych pośredników działających w różnych kanałach dystrybucji.
Szkolenie poprowadzi dr hab. Jan Byrski, prof. UEK, ekspert prawny Polskiej Izby Ubezpieczeń i Fundacji Rozwoju Obrotu Bezgotówkowego (FROB) oraz wiceprzewodniczący Komitetu FinTech Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji.
Rozpoczęcie szkolenia jest zaplanowane na godz. 11:00, natomiast jego zakończenie na 13:00.
Po zakończeniu szkolenia dostępny będzie test sprawdzający przyswojoną wiedzę. Link do testu znajduje się pod oknem wideo, ale aktywny będzie dopiero po zakończeniu szkolenia.
Test będzie dostępny w czasie godziny po zakończeniu szkolenia i składa się z 5 losowo wybranych pytań z opcją zaznaczenia „tak” lub „nie”. Test zaliczają 3 poprawne odpowiedzi (60%). Czas wypełniania testu – do 30 minut.
Certyfikaty zaświadczające o ukończeniu szkolenia zostaną przekazane uczestnikom drogą elektroniczną – będą dostępne po zalogowaniu się na stronę szkolenia. Informacja o możliwości pobrania certyfikatu zostanie podana na stronie polbrokers.pl.
Od początku stycznia 2021 r. do zespołu Quantee dołączył Mateusz Gintrowski jako Co-founder oraz Chief Growth Officer.
Nowy CGO Quantee przejął odpowiedzialność za całość działań związanych z budową i egzekucją strategii rozwoju biznesu Quantee zarówno w Polsce, jak i na rynkach zagranicznych. Obejmują one strategię sprzedażową i marketingową, a także współpracę z partnerami i inwestorami.
Mateusz Gintrowski posiada kilkunastoletnie doświadczenie w sprzedaży zaawansowanych rozwiązań analitycznych do sektora finansowego. Przed przejściem do Quantee pracował w polskim oddziale SAS Institute, gdzie przez ponad 9 lat zajmował się sprzedażą, ostatnio w roli Head of Sales, Financial Sector oraz członka Leadership Team-u SAS Polska. Jest absolwentem Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej na kierunku informatyka.
Quantee to firma oferująca wyspecjalizowane rozwiązania dla firm ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych z obszaru Actuarial Data Science. Quantee rozwija również platformę ActuAI służącą do automatyzacji i poprawy efektywności procesów aktuarialnych z wykorzystaniem uczenia maszynowego i wyjaśnialnej sztucznej inteligencji.
Z barometru cenowego Ubea.pl, sporządzonego na postawie ponad 100 tys. kalkulacji wykonanych w grudniu przez internautów, wynika, że w ubiegłym miesiącu wartość średniej składki OC posiadaczy pojazdów mechanicznych (ppm.) w analizowanej grupie ubezpieczycieli uległa kolejnemu obniżeniu.
Opracowując grudniowy barometr, eksperci Ubea.pl wzięli pod uwagę średnią składkę w OC ppm. oferowanych w kalkulatorze online przez firmy i marki ubezpieczeniowe. Podstawą analizy była średnia składka wyliczona łącznie dla wszystkich wspomnianych podmiotów.
Z analizy ekspertów porównywarki wynika, że ceny OC ppm. w grudniu były wyraźnie niższe od odnotowanych w listopadzie – o 5 punktów procentowych. Listopadowy barometr uplasował się na poziomie 97. Natomiast w ostatnim miesiącu roku wynik barometru wyniósł 92 (92% wyniku ze stycznia).
– Kierowcy powinni szczególnie ucieszyć się z wiadomości, że w I kwartale 2021 r. jest możliwe utrzymanie podobnego poziomu składek. Zysk techniczny ze sprzedaży OC dla kierowców po trzech kwartałach 2020 r. (0,69 mld zł) był bowiem podobny jak 12 miesięcy wcześniej (0,74 mld zł) – zaznacza Paweł Kuczyński, prezes Ubea.pl.
Według danych z badania przeprowadzonego na zlecenie firmy Wiener, niemal 50% badanych rolników najwyżej ceni rodzinę i zdrowie. Niestety, mimo tak mocnej deklaracji, w kontekście profilaktyki zdrowia i badań w tej grupie osób wciąż jest dużo do poprawy. Z odpowiedzi ankietowanych wynika również, że rolnicy wykazują się dużym zaangażowaniem społecznym.
W badaniu uwzględniono zachowania i przekonania rolników, w tym na temat uczestnictwa w życiu społecznym oraz kwestii zdrowotnych.
– Respondenci kładą bardzo duży nacisk na podstawowe wartości. Do najbardziej cenionych należą rodzina oraz zdrowie – wskazało je odpowiednio 40% i 27% z nich – tłumaczy Beata Raszkiewicz z Wiener.
Wyniki badania wskazują, że rolnicy wykazują się dużym zaangażowaniem i aktywnością społeczną. Blisko co piąta badana osoba deklaruje przynależność do lokalnych organizacji. Co druga z nich wskazała Koło Gospodyń Wiejskich, 42% Ochotniczą Straż Pożarną, a 40% lokalny klub sportowy. Do popularnych inicjatyw, w których rolnicy chętnie uczestniczą, należą również dożynki (20%), zbiórki pieniędzy (19%) i festyny (18%). Członkostwo w organizacjach częściej deklarują kobiety (25% vs 15% mężczyzn).
– Zdecydowanie większe zainteresowanie udziałem w lokalnych inicjatywach wykazują młodzi rolnicy, którzy nie ukończyli jeszcze 44 lat (37%, wobec 4% w starszych grupach). Częściej też zainteresowanie lokalnymi działaniami widać wśród osób o wykształceniu średnim (16%) i wyższym (28%) – dodaje Beata Raszkiewicz.
82% ankietowanych deklaruje, że do najczęściej stosowanych przez nich środków zabezpieczenia gospodarstwa należy oddzielenie części mieszkalnej od gospodarczej. Oprócz tego rolnicy wskazują na stosowanie środków ochrony indywidualnej, utrzymywanie ładu i porządku na podwórzu oraz odpowiedni sposób przechowywania środków ochrony roślin, paliw, oleju czy smaru.
– Świadomość znaczenia bezpieczeństwa we współczesnym rolnictwie stale rośnie. Nasze badanie pokazało, że jest ono ważnym punktem w codziennej organizacji pracy rolników. A potwierdza to nasze doświadczenie: dla wielu klientów rolnych dbałość i praca nad eliminowaniem potencjalnych zagrożeń jest czymś zupełnie naturalnym – dodaje Beata Raszkiewicz.
Badanie pokazało również nawyki rolników w kontekście profilaktyki i dbałości o zdrowie. Co drugi respondent deklarował, że w trakcie ostatniego roku (maksymalnie 2 lat) wykonywał badania profilaktyczne obejmujące m.in. morfologię czy OB. Połowa ankietowanych w okresie od roku do 2 lat kontrolowała swój poziom glukozy. Tylko co 5. osoba przeprowadzała to badanie w ciągu minionych 12 miesięcy, a 20% badanych kontrolowało glukozę ponad 2 lata temu. Co dziesiąta osoba nigdy nie robiła badań tego typu. Z kolei kontrolną wizytę u stomatologa w ciągu ostatnich od 2 lat do 5 lat odbyło mniej niż 40% respondentów. Blisko 70% mężczyzn nigdy nie przechodziło badania prostaty. Jedynie co piąty badał ją w okresie obejmującym ostatnie dwa lata. Z kolei tylko 1/5 kobiet deklaruje, że w ciągu minionego roku wykonywało cytologię i badanie piersi. 40% kobiet robiło to rok–dwa lata temu, 42% wcześniej lub wcale.
– Mimo tak mocnej deklaracji o ogromnym znaczeniu wartości zdrowia, niestety, w kontekście profilaktyki zdrowia i badań wśród rolników mamy wciąż dużo do poprawy. Stąd tak ważne jest wspieranie zdrowych nawyków – mówi Beata Raszkiewicz.
Wśród młodych rolników można zauważyć wyraźny podział na dwie grupy: osób świadomych potrzeby wykonywania badań profilaktycznych oraz tych, którzy uważają, że problem ich nie dotyczy – podział ten nie jest jednak związany z wykształceniem. W kolei wśród badanych osoby z wyższym wykształceniem częściej wykonują morfologię, przeprowadzają kontrolę u stomatologa i badają wzrok.
O badaniu:
Badanie „Rola kobiet i mężczyzn w nowoczesnym rolnictwie” zostało przeprowadzone na zlecenie Wiener przez SW Research w grudniu 2020 na próbie 522 polskich rolników dwiema metodami: metodą wywiadów on-line (CAWI) oraz metodą wywiadów telefonicznych (CATI).
Składka przypisana z ubezpieczeń na życie w regionie Azji i Pacyfiku wzrośnie z 1,2 bln dol. w 2019 do 1,5 bln dol. w 2023 r. Raport „Globalny rynek ubezpieczeń na życie do 2023” ujawnia, że skumulowany roczny wskaźnik wzrostu (CAGR) ubezpieczeń na życie w regionie Azji i Pacyfiku za lata 2019–2023 wyniesie 4,9%. Przyczynią się do tego starzenie się populacji i poszerzająca się klasa średnia z coraz większym dochodem rozporządzalnym.
Pomimo przeszkód stwarzanych przez pandemię, w kilku krajach daje się zaobserwować stopniowy powrót do normalności po zniesieniu restrykcji. W Singapurze ożywienie w III kw. 2020 r. pomógł przywrócić popyt na ubezpieczenia na życie. Podobnie w Hongkongu, gdzie suma składek z długoterminowych aktywnych polis wzrosła o 5,1% r/r w pierwszych trzech kwartałach 2020 r. Aby zwiększyć sprzedaż, niektórzy ubezpieczyciele oferują rozszerzenia covidowe, zapewniające diagnozę i świadczenie na wypadek śmierci. W Malezji Life Insurance Association poszerzyła zakres dodatkowych świadczeń pieniężnych dla ubezpieczonych ze zdiagnozowanym Covid-19. Oczekuje się, że wraz z wywołanym przez pandemię wzrostem świadomości przyczyni się to do zwiększenia popytu na ubezpieczenia na życie.
Kolejnym obszarem, który przyczynia się do rozwoju ubezpieczeń na życie, jest technologia. Zdaniem analityków rynek ubezpieczeń na życie w regionie będzie nadal rosnąć, dzięki szerszemu zastosowaniu technologii i wzrostowi popytu. Niska penetracja ubezpieczeniowa na rynkach wschodzących będzie motorem zapotrzebowania na ubezpieczenia ochronne, natomiast starzenie się społeczeństwa na rynkach dojrzałych wytworzy zapotrzebowanie na poemerytalne produkty ubezpieczeniowe.
Ponad 20 milionów złotych – karę w takiej wysokości nałożył na Open Life prezes UOKiK Tomasz Chróstny. W wyniku przeprowadzonego postępowania uznał on, że ubezpieczyciel stosował wobec konsumentów nieuczciwą sprzedaż (misselling) polis z UFK. Prezes UOKiK stwierdził, że sprzedawane przez zakład „uefki” zawierały fundusze bardziej ryzykowne, niż wynikało to z potrzeb konsumentów i oceny ich profilu ryzyka, a także na okres dłuższy, niż sobie tego życzyli.
Postępowanie zostało wszczęte po zawiadomieniu ze strony Komisji Nadzoru Finansowego. W jego trakcie dokonano analizy zawieranych przez Open Life z konsumentami umów oraz wypełnionych przez klientów przy sprzedaży ankiet adekwatności. W toku postępowania ustalono, że zakład, oferując konsumentom polisy z UFK, proponował produkty zawierające ryzykowniejsze fundusze, niż wskazano to w ankiecie, np. gdy konsument zaznaczył, że akceptuje średnie ryzyko inwestycyjne, spółka przedstawiała ofertę funduszy o podwyższonym ryzyku.
Zbyt długie umowy
Analiza UOKiK wykazała również, że Open Life zawierał umowy na okres dłuższy, niż wskazany przez konsumentów, np. klienci zaznaczali, że są zainteresowani umową na maksymalnie 10 lat, a zakład proponował im produkt ważny do ukończenia przez nich 85. roku życia. W ocenie Urzędu takie działanie mogło narażać konsumentów na straty, gdyż w deklarowanym okresie, na jaki chcieli zainwestować pieniądze, wybrane fundusze mogły nie tylko nie przynieść zakładanych zysków, a wręcz zrealizować straty ze względu na konstrukcję produktu.
Ryzyko nieadekwatne do potrzeb
Postępowanie wykazało również, że ubezpieczyciel wprowadzał niektórych konsumentów w błąd, oferując im umowy nieadekwatne do ich potrzeb i profilu ryzyka określonych na podstawie wypełnionej ankiety. Jednocześnie przedstawiał im do podpisu oświadczenie przenoszące na nich odpowiedzialność za podjętą przez zakład decyzję, nie informując ich przy tym o jego rzeczywistych skutkach.
– Proponowanie konsumentom usług finansowych, które nie odpowiadają ich potrzebom oraz profilowi ryzyka, jest zakazane przez prawo polskie i europejskie. To działanie nieuczciwe, narażające konsumentów na poniesienie przez nich strat finansowych wyższych, niż są w stanie zaakceptować. To niewątpliwie również przejaw braku odpowiedzialności ze strony instytucji finansowej i nadużycie zaufania klientów, którzy mają prawo oczekiwać, że ubezpieczyciel – jako instytucja zaufania publicznego – zaoferuje im produkt dostosowany do potrzeb i profilu ryzyka – mówi Tomasz Chróstny.
Prezes Urzędu uznał, że Open Life naruszył zbiorowe interesy konsumentów, i nałożył na firmę karę finansową wynoszącą ponad 20 mln zł (20 011 600 zł). Kwestionowane w decyzji praktyki przedsiębiorca stosował od 2016 r. do drugiej połowy 2018 r. w zakresie missellingu, a w zakresie wprowadzania konsumentów w błąd – do końca 2018 r.
Decyzja nie jest prawomocna i spółka ma możliwość odwołać się do sądu.
13 stycznia do konsultacji publicznych trafił projekt rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej nowelizującego rozporządzenie w sprawie danych statystycznych dotyczących koasekuracji. Celem aktu jest wprowadzenie usprawnień w zakresie sposobu przekazywania przez zakłady ubezpieczeń do Komisji Nadzoru Finansowego rocznych danych statystycznych z zakresu operacji koasekuracyjnych oraz podpisywania rocznych danych statystycznych przez osoby do tego uprawnione.
Przyjęte w projekcie rozwiązania zakładają umożliwienie ubezpieczycielom przekazywania rocznych danych statystycznych wyłącznie w formie elektronicznej oraz ich opatrywania kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym przez osoby do tego uprawnione. Zdaniem autorów noweli proponowane regulacje są korzystne dla zakładów. Wyeliminują bowiem obowiązek tzw. podwójnego raportowania danych, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej, na rzecz wyłącznie formy elektronicznej. Przyjęcie takiego rozwiązania ograniczy również czasochłonny sposób sporządzania i przekazywania rocznych danych statystycznych.
Konsultacje potrwają do 27 stycznia. Rozporządzenie wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Saga, brytyjski ubezpieczyciel oferujący m.in. polisy turystyczne, w ramach programu transformacji uruchomił nowy portal cyfrowy, którego celem jest poprawa jakości obsługi klienta. Narzędzie, które pozwala klientom na samodzielną obsługę cyfrową umów, zostało wdrożone przy wsparciu Sollers Consulting.
– Gratulujemy Sadze imponującego sukcesu. Pandemia ukazuje, jak ważne stały się usługi cyfrowe przyjazne dla użytkownika. To wielka przyjemność wspierać Sagę w jej wysiłkach transformacyjnych – komentuje Grzegorz Podleśny, partner Sollers Consulting.
– Cieszymy się, że możemy zaoferować naszym klientom udoskonaloną usługę cyfrową, która naprawdę będzie miała znaczenie. Zdajemy sobie sprawę z silnego zapotrzebowania na możliwość interakcji cyfrowej z dostawcami usług, a ten portal pozwoli większej liczbie naszych klientów na korzystanie z wybranego przez nich kanału – dodaje Leanne Brown, Operations Director Saga.
Saga specjalizuje się w świadczeniu usług dla osób powyżej 50. roku życia, dlatego doświadczenie użytkownika nowego portalu zostało zaprojektowane pod kątem ich potrzeb. Portal został stworzony z wykorzystaniem podejścia mobile-first, aby odzwierciedlić coraz większe wykorzystanie urządzeń mobilnych w codziennym życiu klientów. Platforma bazuje na technologii Guidewire CustomerEngage i w pierwszej kolejności została uruchomiona do obsługi ubezpieczeń komunikacyjnych. W niedalekiej przyszłości planowane jest włączenie do niego ubezpieczeń mieszkaniowych.
– Pomimo trudnych okoliczności spowodowanych pandemią, naszym zespołom udało się osiągnąć świetne wyniki. Jestem głęboko wdzięczny 20 osobom, którym udało się uruchomić nowy portal w ramach realizowanego zdalnie projektu. Był to znaczący krok w procesie cyfrowej transformacji Sagi. Cieszymy się, że możemy wspierać Sagę na tej drodze – zaznacza Grzegorz Podleśny.
– Zespół pracował z pełnym oddaniem, a współpraca zdalna pomiędzy Sagą i Sollersem przez cały czas trwania projektu układała się doskonale. Pierwsze transakcje zakończyły się sukcesem, zaś nasz zespół webchat informuje, że łatwość interakcji oraz obsługi portalu spotkały z pozytywnymi opiniami użytkowników – dodaje Leanne Brown.
Mam wrażenie, że my, agenci bardzo często boimy się telefonu. Boimy się kontaktu z klientem, szczególnie naszym. Długo zastanawiałem się, dlaczego tak jest. Teraz wiem, że powód jest prosty. Boimy się porażki, odmowy.
Boimy się, że przy okazji usłyszymy: „to ja chcę rzucić te polisy”, „zawieszę te składki”, „w tych polisach miało być co innego” albo „dlaczego tak mało się odłożyło?”, „a dlaczego tak mało wypłacili za złamanie palca?”.
Dodatkowo niekoniecznie wiemy, co jeszcze można zaproponować naszemu klientowi. Przecież polisa już jest. Nie patrzymy na zakres ochrony czy potrzeby. W czym problem, by zaproponować drugą, trzecią polisę? Jednym słowem – niestety, musimy się przyznać, że nie do końca potrafimy pracować „na portfelu”.
Telefon – niedocenione narzędzie
Jest ogromna różnica między dzwonieniem do nowego klienta a dzwonieniem do „naszych”. Często błędne myślenie agenta polega na tym, że łączy on nowego klienta z nadzieją na polisę, na nową produkcję. Nawet jeśli niczego nie wypisze, to najwyżej stracił czas.
Klient posiadający już polisy, do którego można by zadzwonić, to ryzyko – można utracić wypisane wcześniej wnioski. A zatem: nie ruszać, nie prowokować, jest, to jest.
Nic bardziej mylnego. Po pierwsze, jeżeli jesteś w stałym kontakcie z klientem i zapewniasz odpowiednią obsługę, pokazujesz potrzebę tych polis i co one zabezpieczają, myśl o rezygnacji z nich ci nie grozi.
Po drugie osoba, która posiada jakąkolwiek polisę, jest przekonana do tej formy zabezpieczenia siebie czy swojej rodziny, wierzy w ubezpieczenia, już tobie zaufała.
Jeżeli dzwonisz do nowej osoby, która wcześniej takiej formy nie stosowała, to na dzień dobry przynajmniej połowę kontaktów możesz odrzucić tylko z tego względu. Nie ma zaufania, nie ma potrzeby ubezpieczenia. Wszystko trzeba budować od zera.
Przypomnę, że w Polsce tylko kilkanaście procent naszych rodaków posiada indywidualne polisy na życie. Czyżby pozostali ich nie potrzebowali? Oczywiście, że nie. Potrzebują, tylko jeszcze nie są do tego przekonani.
Prawdopodobnie połowa z nich nigdy się do nich nie przekona. Rolą agenta ubezpieczeniowego jest porozmawiać z pozostałymi. Mamy do nich dotrzeć, przedstawić ofertę, zaproponować coś konkretnego, wpłynąć na ich decyzję. Szczególnie tych, którzy całe życie zastanawiają się i nie mogą zdecydować.
Ryszard Zawadzki
Rozmowa telefoniczna – klucz do sukcesu
Bardzo wielu agentów ma w swoich zasobach pokaźne grupy klientów, na których można stale robić bardzo przyzwoitą tzw. produkcję. Nie musimy wciąż kombinować, jak pozyskać nowych, co jest przecież jedną z najtrudniejszych rzeczy w tej pracy. Następnie rozważać, jak się spotkać i dalej przekonywać do takiej czy innej formy ubezpieczenia.
Pracując „na portfelu”, dzwonimy przecież do osób, które już znamy, u których byliśmy, z którymi współpracujemy od dłuższego czasu. Musimy zaproponować wszystko, czego brakuje, czego jest za mało.
Mam na myśli zbyt małe sumy ubezpieczenia lub brakujące poszczególne opcje / umowy dodatkowe, w tym ubezpieczenia dla ich najbliższych, rodzin, biznesów, majątku, przyszłej emerytury. UWAGA. To wszystko możemy robić, nie wychodząc z domu – zdalnie.
Pamiętajmy, że jeśli klient ma nawet bardzo dobre polisy, to nie znaczy, że jego rodzina jest bezpieczna. Dla przykładu – w rodzinie czteroosobowej (mąż, żona i dwójka dzieci) polisę ma tylko mąż, który jest jedynym żywicielem. A zatem rodzina nie jest w pełni ubezpieczona.
Żona jest bezrobotna, ale zajmuje się domem i dziećmi. W razie gdyby poważnie zachorowała, mąż nie podejmie pracy na trzech etatach, by zarobić na leczenie, tylko będzie musiał przejąć obowiązki żony. Wszystko zacznie się sypać.
Zadaniem agenta jest przygotowanie takiego ubezpieczenia, zaproponowanie takich polis, które w pełni uchronią całą rodzinę przed finansowymi skutkami tragedii, jaka może się wówczas wydarzyć.
Dzwoniąc do klientów „z portfela”, mamy zdecydowanie ułatwione zadanie. Wiemy, że odbiorą telefon, znamy się, mamy pewność, że taka forma ubezpieczenia jest potrzebna. A mimo to wykonanie takiego telefonu przez agenta staje się problemem – wydaje się, jakby aparaty paliły albo ważyły tonę. Znasz to?
Konkretne sposoby na nową produkcję
Umiejętność pracy „na portfelu” jest kluczowa, ale trzeba umieć „czytać klienta” – z tym agenci mają największy problem. Co to oznacza?
Za szybko oceniamy człowieka. Oczywiście wiemy, jaka jest dana osoba, przecież współpracujemy z nią od kilku/kilkunastu lat. Jednak pamiętajmy, że sytuacja finansowa i rodzinna klienta cały czas się zmienia i to, że dwa lata temu niczego nie chciał, nie znaczy, że teraz też tak będzie. Rok temu mógł nie chcieć z tobą rozmawiać, bo chwilę wcześniej np. pokłócił się z żoną.
Możemy myśleć, że niektórzy klienci nie oczekują żadnego kontaktu, ale tu warto zadać sobie pytanie – może do tej pory tak było, ale za sprawą koronawirusa zmienili zdanie? Czy takich klientów należy sobie odpuścić? Jeżeli nie jesteś przekonany, masz wątpliwości i nadal nie chcesz zadzwonić – odpuść.
Otrzymasz teraz ode mnie kilka podpowiedzi.
Wyszukaj w swoim portfelu poszczególnych klientów. Posegreguj ich.
W pierwszej grupie umieść tych, którzy mają małą sumę ubezpieczenia na życie. Czy proponując klientowi wyższą sumę, robisz mu krzywdę? NIE.
Założę się, że masz bardzo wielu takich, których ubezpieczenie na życie wynosi mniej niż 100 tys. zł! Zastanów się, czy taka polisa jest wystarczająca dla klienta? Niekoniecznie.
Dodatkowo – teraz to jest największy argument w sprzedaży. Niejeden zastanowił się, słysząc codziennie w wiadomościach o zgonach z powodu koronawirusa. „Czy suma ubezpieczenia, którą mam na polisie i pozostawię po sobie, jest wystarczająca, by moja rodzina mogła godnie żyć, jeśli mnie ten wirus dopadnie?”. Czy słyszałeś kiedyś o sytuacji, aby wdowa narzekała, że dostała za dużo pieniędzy z ubezpieczenia?
Właśnie teraz przekonaliśmy się, jak kruche jest życie ludzkie. Polacy dopiero w czasie pandemii poznali statystyki umieralności. Dowiedzieli się, że dziennie ginie w wypadkach czy też umiera około 1000 naszych rodaków. Ale tak było do tej pory, powiedzmy rok temu. Obecnie to liczba 1500–1800 zgonów dziennie.
W drugiej grupie umieść tych, którym brakuje niezbędnych umów dodatkowych. Doubezpiecz ich i pamiętaj, że nie musisz tego robić w istniejącej polisie.
Często zaproponowanie drugiej będzie dla klienta tańsze, pełniejsze, korzystniejsze. Będzie miał większe możliwości, a ty więcej argumentów. Zastanów się, czy chciałbyś, żeby w twojej polisie brakowało takich opcji, jak poważne zachorowanie lub niezdolność do pracy?
* Poważne zachorowanie, np. ciężka choroba, udar, zawał, nowotwór. Leczenie może kosztować nawet kilka czy kilkanaście tysięcy złotych miesięcznie. Szczęściem w nieszczęściu jest sytuacja, gdy można dalej pracować. Leczenie kosztuje, a zarobki nagle spadają – efektywność pracy chorującego pracownika nigdy nie będzie taka sama jak wcześniej, gdy był zdrowy.
Właśnie dlatego konieczne jest wykupienie ubezpieczenia w razie poważnego zachorowania. Nie jest tak, że choroby dotyczą wyłącznie osób po 90. roku życia. W kolejkach do onkologa większość stanowią młodzi.
*Niezdolność do pracy – z powodu wypadku można stracić całkowitą zdolność podjęcia zatrudnienia. Klient wydaje majątek na leczenie i do tego jeszcze nie jest w stanie prowadzić swojej firmy. Oznacza to, że z obecnych dochodów, np. 10 tys. zł miesięcznie, otrzymuje rentę z ZUS-u w wysokości, załóżmy, 800 zł. Szok! Na ile czasu wystarczy oszczędności?
Koniecznie więc jest ubezpieczenie w razie niezdolności do pracy lub kalectwa. I nie na kwotę 50–100 tys., tylko 500 tys. zł czy milion.
Nie bój się proponować klientowi większych sum. Zawsze staraj się przygotować taką polisę, jaką sam chciałbyś mieć. Taką, która lub które chroniłyby całą twoją rodzinę, biznes oraz ciebie samego.
Ryszard Zawadzki szesnastokrotny członek MDRT, twórca Akademii Ubezpieczeń – kursu online prezes Stowarzyszenia Doradców Bezpieczna Perspektywa
Zgodnie z ustawą komornik sądowy to funkcjonariusz publiczny działający przy sądzie rejonowym. Mowa tu zatem o zawodzie, który można zaliczyć do tej samej grupy co zawód sędziego lub prokuratora. W przeciwieństwie do sędziów i prokuratorów komornicy prowadzą kancelarię na własny rachunek, chociaż komornik nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów regulujących podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej.
Komornik nie może prowadzić działalności gospodarczej i jest to zakaz ustawowy.
Przy wykonywaniu swoich zadań komornik kieruje się dobrem wymiaru sprawiedliwości oraz interesem publicznym. Jest więc organem władzy publicznej w zakresie wykonywania czynności w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym.
Czynności podstawowe i dodatkowe komornik wykonuje zawsze na podstawie zapisów ustaw. Czynności w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym oraz inne ustawowe zadania wykonuje osobiście.
Kim jest komornik
Komornik sądowy to funkcjonariusz publiczny, niebędący urzędnikiem państwowym, działający przy sądzie rejonowym, zajmujący się wykonywaniem rozstrzygnięć o roszczeniach cywilnych w drodze przymusu egzekucyjnego.
Obok tych podstawowych zadań wykonuje także inne czynności przekazane mu na podstawie odrębnych przepisów, m.in. przeprowadza spis inwentarza i sporządza na zarządzenie sądu lub prokuratora protokół stanu faktycznego przed wszczęciem procesu sądowego lub przed wydaniem orzeczenia. Dotyczy to często np. spisu masy spadkowej, także na życzenie stron spadkowych.
Podstawą prawną wykonywania zawodu komornika od 1 stycznia 2019 r. jest ustawa z 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 121 tekst jednolity) i ustawa z 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych (Dz.U. z 2018 r., poz. 770).
Komornicy wykonują swoje czynności w sposób przewidziany przez przepisy Kodeksu postępowania cywilnego oraz ustawę o komornikach sądowych i egzekucji, pod nadzorem prezesa właściwego miejscowo sądu rejonowego. Przy wykonywaniu swoich czynności zawodowych są niezawiśli i podlegają tylko ustawom, orzeczeniom sądowym oraz prezesowi sądu rejonowego, przy którym działają.
Komornik sądowy jest powoływany i odwoływany przez ministra sprawiedliwości na wniosek zainteresowanego, złożony za pośrednictwem prezesa sądu apelacyjnego, w okręgu którego kandydat zamierza wykonywać swoje czynności.
Przed powołaniem minister sprawiedliwości ma obowiązek zasięgnąć opinii samorządu komorniczego o zainteresowanym. Powoływana na komornika osoba musi spełnić określone prawem wymogi, m.in.: posiadać obywatelstwo polskie, być prawnikiem (minimum magister prawa), odbyć aplikację komorniczą i zdać egzamin, mieć minimum 28 lat i pracować w charakterze asesora komorniczego przez co najmniej dwa lata.
Chodzi o to, aby komornik posiadał już staż prawniczy, nabył pewne doświadczenie zawodowe i życiowe niezbędne przy wykonywaniu tego zawodu.
Po wyegzekwowaniu należności komornik ma obowiązek przekazać je w terminie czterech dni uprawnionemu (w imieniu którego wykonuje czynności), a jeżeli dopuści do opóźnienia, jest zobowiązany zapłacić uprawnionemu odsetki od kwot otrzymanych i nierozliczonych w tym terminie.
Komornik ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przy wykonywaniu czynności, dlatego też ma obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody.
Działalność i odpowiedzialność komornika sądowego
Jak się przekonujemy w praktyce, jest to zawód (urząd) bardzo potrzebny. Gdy wierzycielowi (osobie fizycznej lub innemu podmiotowi) nie udaje się wyegzekwować zapłaty od dłużnika, sprawa trafia do sądu, a następnie najczęściej na drogę postępowania komorniczego w celu wyegzekwowania wyroku.
W takim wypadku przymusową egzekucją długu zajmuje się gwarant wykonalności wyroku sądowego, czyli właśnie komornik sądowy. I jest to w zasadzie jedyna legalna droga egzekwowania orzeczeń sądowych.
Trzeba także podkreślić, że postępowanie komornicze może rozpocząć się dopiero wtedy, kiedy dłużnik, pomimo wydania tytułu wykonawczego przez sąd, nie spłaca zadłużenia orzeczonego wyrokiem. Zawsze o tym, czy skierować sprawę do komornika, decyduje wierzyciel i on później jest decydentem postępowania komornika.
Aby komornik rozpoczął egzekucję, wierzyciel musi złożyć stosowny wniosek o wszczęcie takiego postępowania do komornika tego rewiru, w którym zamieszkuje dłużnik (nie wierzyciel).
Komornik sądowy w celu wyegzekwowania długu ma prawo prowadzić egzekucję z: nieruchomości, ruchomości, innych praw majątkowych, z rachunków bankowych, wynagrodzeń za pracę oraz świadczeń rentowo-emerytalnych. Aby wykonać wyrok sądowy i zająć składniki majątku, komornik ma prawo stosować określone prawem środki przymusu, w tym korzystać z asysty policji przy prowadzeniu czynności egzekucyjnych.
Komornicy prowadzą także licytacje komornicze, na których są sprzedawane (spieniężane) zajęte składniki majątku dłużnika. Obwieszczenia komorników o licytacjach są zamieszczane w serwisie internetowym Krajowej Rady Komorniczej. I właśnie licytacja zajętego majątku – zwłaszcza jego wycena – budzą najwięcej kontrowersji społecznych, ale także żądań odszkodowawczych od ubezpieczycieli.
Dlatego ustawodawca wymaga, aby każdy komornik i asesor komorniczy posiadali obowiązkowe ubezpieczenie zawodowej odpowiedzialności cywilnej. Obowiązek ten wynika z art. 37 ust. 4 ustawy o komornikach sądowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 121 tekst jednolity).
W artykule tym zawarte jest, że: każdy komornik jest obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody, które mogą zostać wyrządzone w związku z wykonywaniem czynności określonych wart. 3 ustawy określającym zadania komornika, w tym czynności wykonywanych jako zastępca innego komornika, a w przypadku gdy zatrudnia pracowników, również do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody, które mogą zostać wyrządzone ich działaniem lub zaniechaniem w związku z wykonywaniem tych czynności, jak również za działania lub zaniechania wyznaczonych asesorów lub wyznaczenie zastępcy w razie usprawiedliwionej nieobecności komornika.
Prezes właściwego sądu rejonowego kontroluje spełnienie obowiązku, o którym mowa powyżej, w ramach kontroli ustawowej kancelarii i w ramach bieżącego nadzoru.
Przedmiot i zakres ubezpieczenia komorników sądowych określa rozporządzenie ministra finansów z 25 czerwca 2019 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej komorników sądowych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1321). Przedmiotem ubezpieczenia jest odpowiedzialność cywilna komorników sądowych za szkody wyrządzone w następstwie działania lub zaniechania ubezpieczonego, w okresie trwania ochrony ubezpieczeniowej, w związku z ich działalnością egzekucyjną.
Stanisław Kuta
W przypadku gdy komornik zatrudnia pracowników, ubezpieczeniem OC objęta jest również odpowiedzialność cywilna komornika za szkody, które mogą zostać wyrządzone w związku z postępowaniem egzekucyjnym, także poprzez działanie lub zaniechanie jego pracowników.
Minimalna suma gwarancyjna ubezpieczenia OC, w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte umową ubezpieczenia OC komornika, wynosi równowartość w złotych 100 tys. euro.
Ubezpieczenie OC komornika nie obejmuje – podobnie jak w innych ubezpieczeniach obowiązkowych – szkód wobec rodziny, osób bliskich i pracowników oraz powstałych po odwołaniu komornika, a także powstałych w okresie stanu wojny i podobnych aktów.
Dobre przygotowanie przez dystrybutora Alwisa omawianego ubezpieczenia wymaga od niego szerokiej wiedzy o działalności komorniczej w Polsce, organizacji służb komorniczych i podstawowych działaniach komorników. Stąd szersze przedstawienie tych zagadnień w niniejszym materiale.
Chcę podkreślić, że samo ubezpieczenie nie jest zbyt skomplikowane, ale wiedza ogólna do rozpoznania potrzeb klienta jest niezbędna, by rozmawiać merytorycznie o tym ubezpieczeniu. Oczywiście istnieje także możliwość zawarcia – a wcześniej zaproponowania – ubezpieczenia nadwyżkowego, bo minimalna suma gwarancyjna jest niska, oraz innych ubezpieczeń majątkowych związanych np. z prowadzeniem kancelarii komorniczej, ubezpieczeniem pracowników itd.
Informujemy, że w celu zapewnienia jak najlepszej obsługi nasza strona korzysta z ciasteczek (plików cookies). Korzystając z naszej strony, bez zmiany ustawień przeglądarki wyrażasz zgodę na wykorzystanie przez nas plików cookies. Jednocześnie przypominamy, że w każdej chwili masz możliwość zmiany ustawień plików cookies. OK
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
